20022913
20022913


Urodziła się w Chwałęcicach. Mając 14 lat, pracowała już jako pomoc w prywatnym gospodarstwie. W 1920 r. wyjechała za chlebem do Mikołowa. Zatrudniła się w kopalni Murcki. Pracowała przy załadunku wagonów, pomagała też murarzom. Potem przyjęła się do lżejszej pracy – jako pomoc w restauracji. Kiedy w Polsce nastali komuniści i zamknęli lokal, jego właściciel uruchomił w zamian punkt skupu butelek. Pani Anna pracowała tam przez jakiś czas, by powrócić do gastronomii w barze szybkiej obsługi. Do Rybnika wróciła 31 lat temu. Mieszka u swojej siostrzenicy Genowefy Kani i jej męża Pawła. Anna Kozielska nie ma potomstwa, nigdy nie wyszła za mąż. Jest w doskonałej kondycji, porusza się bez problemów, czasem bez laski. Chciałaby jeszcze chodzić do sklepu na zakupy:– Nie puszczamy jej samej, bo ma kłopoty ze słuchem, a auta jeżdżą tak szybko. Mogłaby nie dać sobie rady na ulicy – mówi druga z opiekujących się nią siostrzenic Krystyna Fojcik.Panie opowiadają, że ich cioci trochę przeszkadza jubileusz, bo nagle wszyscy zaczęli się nią interesować. Kiedy jednak wszyscy ciekawscy już idą, przyznaje, że jest ogromnie wdzięczna i za piękną mszę, odprawioną w jej intencji w kościele pw. św. Barbary i Jana Nepomucena, za przyjęcie urodzinowe, i wszystkie życzenia, i wyrazy sympatii. Redakcja „Nowin” przyłącza się do tych życzeń: Pani Anno, wszystkiego najlepszego i 200 lat!

Komentarze

Dodaj komentarz