Tak jak na przestrzeni lat zmienia się kinematografia, tak zmienia się też plakat filmowy – mówi Marian Zawisła
Tak jak na przestrzeni lat zmienia się kinematografia, tak zmienia się też plakat filmowy – mówi Marian Zawisła

Na przestrzeni ostatnich lat mocno zmieniła się kinematografia, zmienił się też plakat filmowy. Można to porównać, odwiedzając wystawę w raciborskim muzeum zatytułowaną Polski Plakat Filmowy.
Najstarszy, reklamujący film pt. „Skarb” pochodzi z roku 1953. Te najnowsze promują hity kinowe ostatnich lat, takie jak „Girl Guide”, „Tato” czy „Szczęśliwego Nowego Jorku”. – Różnicę w tych plakatach widać gołym okiem. Kiedyś było to dzieło wytężonej pracy grafików i plastyków. Dziś to po prostu jakiś kadr filmu wydrukowany na papierze – mówi Marian Zawisła, kustosz wystawy.
Prezentowane plakaty pochodzą ze zbiorów prywatnych Mariana Zawisły i Henryka Kretka. – Jako student grafiki interesowałem się plakatem nie tylko filmowym, ale i społecznym czy politycznym. Działałem w Studenckim Klubie Filmowym „Oko”, które miało dobre kontakty z Centralną Wytwórnią Filmową. Miałem więc znakomity dostęp do filmowych plakatów – wyjaśnia Zawisła.
– Trzeba pamiętać, że za czasów PRL-u obowiązywała cenzura, która decydowała też o przydziale papieru. A ten potrzebny był w pierwszym rzędzie do drukowania materiałów politycznych. Dowodem na to jest fakt, że plakaty filmowe bywały drukowane na odwrocie innych plakatów, zazwyczaj politycznych – tłumaczy organizator wystawy.
Marian Zawisła, który również tworzył plakaty społeczne i reklamowe, wspomina, że jeszcze w latach 60. warszawskie Biennale Plakatu Polskiego cieszyło się sporym zainteresowaniem. – Każdego roku było tyle prac, że komisja konkursowa miała spory problem z przejrzeniem wszystkich. Dziś organizatorzy mają z kolei problem, czy w danym roku będzie ich na tyle, by w ogóle wystawa się odbyła – stwierdza ze smutkiem grafik.

Komentarze

Dodaj komentarz