20023302
20023302


– A niy spotkaliście tam jakij „muszory”?– Co to jest, starziku?– Powiydz, że niy wiysz?! Na dyć grzib, synku, muchomor, taki czerwony trujok z biołymi kropkami.– Takich to pełno na Buglowcu w lesie my widzieli.– Szkoda, żeś chocioż jednego niy przinios.– Po co wom taki muchomory, chcecie starka otruć?– Niy, synku, tak mie jeszcze niy zgorszyła, chocioż niyroz mi za skóra wlezie. Muszora bych na co inkszego potrzebowoł. Z tymi muszyskami to już latoś wytrzimać niy idzie. Rano sie wyspać niy poradzymy, bo ledwo sie szarzić zacznie, już krajzujom nad człowiekiym i siodajom to na gymba, to na rynka i budzom nos. Jak zaś sie ku burzy mo, to taki som zmierzłe i gryzom po szłapach, starka Regina cołko pogryziono od nich.Rostoliczne my już próbowali metody: lepy, klapaczki i rostomajnte fukadła, ale nic niy pomogo. Przipomniała mi sie w tym momyncie nasi starka. Mieli łoni nojlepszy lyk na muchy, kery dycko bez lato praktykowali. Przinosiyli łoni z lasa czerwony muchomor (starka godali nań „muszora”), pogniytli i posiekali go nożym na drobne konski, dali to na talyrz, pocukrowali i słodkim mlykiym trocha pololi. Talyrz z tymi maszketami stawiali w kuchni na wiyszce, bo tam dycko nojwiyncyj te muchy siodały. Po takim maszkecyniu muchy sie przewrocały do góry szłapami i w cołkij chałupie niy szło znejść muchy, kero by lotać poradziyła.Jak jeszcze kiedy pojedziesz w tamte strony, to dej mi znać. Wyciongna ta moja „ukraina” i przejada sie z tobom na Buglowiec po jako muszora...

Komentarze

Dodaj komentarz