U nos w doma był dioboł!

Jak żech miyszkała „na starym mieście”, kamraciłach ze jednom takom dziołszkom, co i Irka było na miano. Łona była troszka starszo jak jo, a do siodmego roku życio miyszkała ze swojom starkom na wiosce, konsek łod Żorow. Jak my se tak roz pogadywały, kamratka padała mi we wielgi tajymnicy, że widziała diobła, ale jo i niy wierziła. Bo jak żech sie kiejś spytała, jak taki dioboł wyglondo, to starka padała, że tego to żodyn niy wiy, bo łon sie mało ludziom pokazuje, ale Irka te godki łod moji starki poradziła wyjaśnić:
– Starka tak ci padała, cobyś sie niy boła, ale diobły som i po świecie łażom i u nos jedyn taki był w doma! Po wsi chodzili roztomańte handlyrze. Sprzedowali sztofy, gwoździe, żiletki, jegły a nici. Jedyn roz byłach sama ze starkom w doma, kiej łoroz gdoś zaklupoł do dźwiyrzi, a za kwilka wloz do izby łogromnie szpetny chop ze koferkiym. Starka tyż sie go musiała wylynkać, bo zaroz na niego wsiadła:
– Kaj was sam chopie diosi prziniośli, jak jo mom nojwiyncy roboty! Ni mogli żeście to prziść po łobiedzie, łod jodła byście co dostali, a tak musza was przegnać hadrom!
Tyn chop sie yno szpetnie łośmioł, zwyrtnoł sie na piyncie, coby szmatom niy dostać, a wylecioł do siyni! Za moment coś tak strasznie hukło i starka se pomyślała, że tyn istny po cimoku wpod na blaszanne waniynki, co we siyni przi schodach na gora wisiały. Wyskoczyły my łobie z izby, ale we siyni już żodnego niy było, yno śmierdziało siarom a terom!
– A jako to wiysz, że tak śmierdziało? – pytałach sie ze ciekawości, bo jak śmierdzi siarka żech jeszcze nigdy niy miała prziwiliji powoniać.
– Ło siarze, to starka padali, ale jako wonio tera, to jo wiedziała, bo starzik kożdego roku sznura ze studnie terom mazali, coby bez zima niy zgniła! Jo se tyż zaroz spomniała, jak starczyno mamulka, jak jeszcze żyli, rozprowiali ło tym, że „siła niyczysto” idzie poznać po tym, że kiej sie ta zjawa we lufcie rozpłynie, to czuć potym terom a siarom! A łoni wiedzieli, co godali! Że byli mondro baba, to ci wszyjscy we wsi mogom poświadczyć!
Jako widzicie, godki miały my dycki ciekawe, bezto te nasze kamracki pogwarki pamiyntom do dzisio!

Komentarze

Dodaj komentarz