Łojcowie łod moji kamratki Gyńki zaroz po drugi wojnie miyszkali na Ziemiach Odzyskanych. We jednej wsi wele Wałbrzycha dostali poł wielgi chałpy a konsek gospodarki. Po drugi stronie miyszkali tyż ludzie ze naszych stron, mianowali sie Owczarki. Mieli łoni łogromnie frechownego kocura, co lotoł po caluśki gorze a ludzi we nocy straszył! Wszyjscy ze poczontku myśleli, że we tyj chałpie straszy, bo kożdo noc dało sie słyszeć taki lotani a trzaskani, że starymu Owczarkowi yno jedno prziszło do gowy, że to może być tyn „poltergajst”, co sie tela ło nim łod starki nasłuchoł! Jak już tego było zatela, łoba ze Gyńczym łojcym zaczaili się na gorze ze świyconom wodom. Niy musieli ani czekać do połnocy, bo we ta noc kocisko zaczyno harce pryndzy! Chachara niy chycili, bo im spod rynkow uciyk, ale wszyski dziury mu zatkali, bezto bez pora dni był spokoj! Jednako jednego wieczora kole poł jednostej zaś coś tam zaczło szturać. Gyńczyno mamulka niy poradziła skuli tego usnońć, bezto szła na gora te kocisko pogonić! Jak dźwigła klapa, to we miesionczkowym świetle uwidziała chopa, co sie i momentalnie stracił ze widoku, a zaroz potym cosikej rypło ło zol!
Tak sie baba wylynkała, ze słowa niy poradziła wystynkać, ale jeji chopeczek przilecioł i na pomoc! Wleźli na gora a znodli tam dwumetrowego chopa, co leżoł za starom zofom. Otrzaskali mu po gymbie, ale łon sie ani niy ruszył, bezto doszli do tego, że niy żyje!
– Trza by było iść na milicyjo! – padała głośno mamulka, ale tatulek jom zaroz shaltowoł:
– Na, przeca pedzom, że my go zabili, bo je we naszyj chałpie. Ni ma rady, muszymy sie trupa pozbyć! Po schodach go we dwojka niy śniesymy, bo je za ciynżki, nojlepi wyciepnymy go łoknym...
Jak pedzieli, tak zrobili, ale łogromnie sie przi tym namordowali. Już stykło chopa bez łokno przekipnońć, kiej trup łożył, a zaczon sie im wydziyrać!
– Ty pieroński dziadzie, ni mog żeś pryndzy zmartwychwstać! – ryknoł tatulek a kopnoł tymu istnymu we zadek.
Tyn niydoszły złodziyj ślecioł na doł, ale i tak mioł kupa szczyńścio, bo spod na kupa gnoja a yno giczala se połomoł. Dostoł poważne łostrzeżeni łod Ponboczka, coby wiyncy niy krodł!
Komentarze