Bez rozłonczynio

Na Matki Boski Zielnej nasza starka dycki jeździła ku braterstwu na łodpust. Kożdy rok spotykali sie cołkom familijom, nawet jak jejich łojcow już downo niy było!
We trzidziestym dziewiontym żyła jeszcze jejich mamulka, co miała już piykne lata, bezto naszej starki tym wiyncy do dom ciongło! Dostać sie do Jejkowic niy było tak łaps: nojprzod ze Żorow do Rybnika autobusym abo cugiym, a potym „szłapcugiym” łosiym kilometrow ku Jejkowicom, a nasze starziki mieli już kole piyndziesiontki! Niyskorzi szło tyż jechać do Suminy, ale do samych Jejkowic i tak trza było deptać dojś konsek bez las!
Niywydane siostry łod starki społu ze mamulkom przirychtowały dobry łobiod, a potym jeszcze kożdymu dały po konsku kołocza. Nojmodszego, starczynego brata łodwołoł łod stoła somsiod, bo mu sie coś tam na gospodarce stało a potrzebowoł pomocy! Starzik a starka musieli już iść na cug, a łonego porzad jeszcze niy było, bezto kozali go pozdrowić a wyszli bez rozłonczynio.
Piyrszego września starka poszła do kościoła na szosto, a tam im ksiondz padoł, że wybuchła wojna i front je blisko a posłoł ludzi do dom. Niymcy wziyni Żory roz-dwa, a po połedniu już było po strzylaniu, ale ludzie we chałpach siedzieli, bo niy wiedzieli, co poczońć!
Nasza starka łogromnie sie starała, bezto źle spała a usnyła dziepiyro kole poł trzeci. Zaroz śnił sie i tyn nojmodszy brat: wloz do izby taki cołki sztajfny, a pomaluśku szoł łod dźwiyrzy ku starczynymu łożku. Doł siostrze rynka zimno jak lod, a wtynczos łona uwidziała, że brat mo na piersi czerwiony flek. Prziszło i do gowy, że łon prziszoł sie śniom rozłonczyć!
– Widziołeś tatulka? – spytała sie.
– Tatulek som za rzykom a chodzom se po taki piyknej zegrodce, ale jo tam jeszcze niy śmia! – łodpedzioł brat, nawrocił sie ku dźwiyrzom a zaroz sie stracił.
– Johan, stowej, Jozef sam był! – starka starała sie łobudzić starzika, ale jak łon łotwar łoczy, już żodnego niy widzioł.
Jeszcze rano starka śnikowi niy dowiyrzała, ale jak kole połednia przijechali jejkowscy przociele po czornu, cołkiym straciła nadzieja! Josefa trefiła zabłonkano kula, kej wyloz przed chałpa dwie godziny po tym jak przeszoł front!

Komentarze

Dodaj komentarz