Mody człowiek po siedymdziesiontce

Bydzie już ze dwa lata, jak my pojechali do ciotki Klary, co miyszko we Poznaniu. Łona miała dobrego znajomka, panoczka Michała – doktora medycyny, co był już pora lot na pynzyji. Tyn chop godoł dycki, że ło szpitalu a ło robocie to już teroz ani niy chce słyszeć, bo dość sie nawycinoł flakow a naszył brzuchow bez szterdziyści lot! Na pynzyji zamiarowoł używać życio a mieć frajny czas yno do sia a swojigo psa Dżeka, co dostoł miano po panoczkowym kamracie ze Ameryki. Za dnia niy szło panoczka doktora nigdy zastać w doma, bo sztyjc kajś łaził abo szpacyrowoł po parku. Ku nom przichodził dziepiyro we wieczor, trocha poklachać, jak mu sie mierzło samymu siedzieć abo jak niy było żodnego fajnego, wieczornego filmu we telewizorze. Ale jedyn roz przilecioł bez połednie a łod furtki wołoł, że musi nom cosikej ważnego pedzieć.
Zaczon rozprowiać, jak poszoł ze Dżekiym do łosiedlowego sklepu kupić co do jodła, ale przipomniało mu sie, że potrzebuje jeszcze papior toaletowy. Jak tak patrzoł po fachach wpadły mu we łoczy taki wielgi, piykne znicze, a spomnioł se, że na grobie łod swojich łojcow niy był już bez dwa miesionce. Zaroz kupił dwa lampiony i ani niy wracoł sie już do chałpy, yno prosto ze Dżekiym podeptoł na cmyntorz. Prziszoł ku bramie a tam wisiała ceduła, coby iść do bocznej bramy, bo głowno je we remoncie. Wol-niy-wol poszoł, ale po drodze trefił na dziura we siatce. Uwionzoł psa do słupka a som przeloz bez nia na drugo strona i szeł porzykać za łojcow. Jak za kwilka był nazod, to go taki siwuśki starziczek, co siedzioł przi grobie wele płota, łogromnie łoprzezywoł za to, że przikludzo psa na cmyntorz, a zwiyrz siedzi potym na poświynconej ziymi! We panoczku doktorku sie zawarziło! Po piyrsze, że łon tego niy zrobił naskwol abo komu na bzdury, a po drugi wiynkszo czyńść psa siedziała po drugi stronie, za płotym! Bezto sie łodżar starziczkowi:
– Na poświęconej ziemi to on trzyma tylko ogon!
Starziczkiym aż ciepło, zrobił sie siny po gymbie a resztkom siły wystynkoł:
– Co za niegrzeczny młody człowiek...
Nasz doktorek musioł go potym retować a dzwonić po kamratów ze Pogotowio!

2

Komentarze

  • Grymlino łodpowiydź panoczkowi franckowi 16 października 2012 21:23Jo już tyż ku starkom noleża, ale była bych łogromnie rada, jakby mi kery za pora lot padoł, że jo je modo dziołcha, a jakby tak jeszcze dodoł, że gryfno, modo dziołcha, to bych już była we siodmym niebie, ale na cuda ni ma co liczyć, tak godajom ci, co sie na tym znajom! Pozdrowiom serdecznie
  • francek po naszymu 13 października 2012 15:17fajne bojki po naszymu pisom a mi sie te piykne lata spominajom, ze starzikow nima sie co smioc ze stynkali ,ale godali ze jedna mlodo dziolcha przy kyrchowie stynkala bo go dostac nie umiala

Dodaj komentarz