Jako sie żyło bez telewizora?

Jakby se tak spomnieć, jako to było, to jedni powiedzom, że lepi, a drudzy, że gorzi!
Nasz ujek Stanik dycki noleżoł ku tym piyrszym:
– Dziołcho – godoł – jak tyj skrzinie niy było, to jo mioł dycki kupa frajnego czasu a wszystek napostyk żech zrobić, ale jak te pudło do dom przismyczyli, to tyn frajny czas mi sie stracił. Porzadech sie dziwoł na zygarek, bo we telewizorze mioł być mecz, co grali nasi, abo chciołech zdonżyć na wieczorne wiadomości! Nawet łod naszej starej mamulki gibkoch uciekoł, chocioż przodzi to mie ani wygnać niy mogli, tak żech tam rod siedzioł! Roz powadziłech sie ze mojom babeczkom, bo łona chciała sie dziwać na jakoś gupio babsko komedyjo, co tam jedyn istny ślypiami do babow przewracoł i przedstow se, że bez tyn telewizor tyż to działało, bo Cyjka miała tako sama macha, jak wtynczos, co my se piyrszy roz dali dziobka, a jo chcioł se spokojnie podziwać na mecz ze Silkiym łod Kuchtow, bo żech go se na ta prziwilijo zaprosił!
– A co ciotka na to padała? – spytałach sie.
– Nojprzod rykła, że miołech sie jom spytać, a dziepiyro potym sie ze Silkiym ugodać! We końcu rypła dŹwiyrzami a poleciala do Silkowej baby na klachy i łobuch nas tam we dwie łobrobiły!
– Jak na tyn telewizor, ujku, tak przezywocie – zaczłach – to jo bych go na waszym miejscu ze chałpy wyciepła, a mieli byście świynty spokoj, yno co ciotka by na to pedziała... – Ale niy skończyłach, bo do izby wlazła ciotka Cyjka.
Musiała pod dźwiyrzami podsłuchować abo my ze ujkiym tak głośno godali, że na siyni było słyszeć, bo zaroz była we tymacie:
– Ty mu niy wiyrz, bo łon yny tak godo, ale jak sie telewizor roz zepsuł, to se miejsca znojść ni mog bez cołki trzi dni, a sztyjc sie pytoł, wiela je godzin, a jak prziszło piyńć po połedniu, to padoł, że mu je tesno za teleexpresym, a nojwiyncy za tom dziołchom, co tam te pierdoły czyto! Ale jo wiym, że łon sie chcioł sy mnom podroźnić, bo jo czasym buczała, że Stanik kożdo robota pociepnie, jak yno słyszy tyn sznelcuk jechać! Ale jo tyż ni ma lepszo, jak przidzie sobotni wieczor, to bych tyż jako komedyjo łobejrzała abo pieśniczek posłuchała, chocioż niy kożde mi sie widzom...

Komentarze

Dodaj komentarz