Na końcu wsi miyszkali dwa szwagry: Jonek Skatuła a Antek Barglik, co sie sztyjc wadzili ło miedza. Łobum to na sercu cionżyło, ale żodyn niy chcioł wyciongnońć rynki do zgody! Roz na kolyndzie Antek spytoł sie farorza, eli by łon co na ta zwada niy poradził pomoc? Ale farorz sie yno rozprzezywoł, że Barglik je wielgi grzysznik, co sie Boga niy boji a pogroził mu krykom... i na tym sie skończyło! Chop pomedytowoł a prziszeł na to, że lepi spytać sie somsiada, co je rechtorym, bo to je tyż człowiek uczony, ale świecki, bezto Ponboczkiym go straszył niy bydzie!
Jednako rechtor Sroka zamiarowoł jeszcze trocha we wsi pomiyszkać, bezto posłoł Barglika do jednego rybnickigo reksenwalda a Skatułowi, jak prziszoł ku niymu za pora dni, padoł to samo.
Jak Jonek pojechoł do Rybnika, to panoczek mu padoł, że łon już wzion sprawa łod Barglika, bezto Skatułowej wziońć ni może, utargoł konsek jakiś ceduły a napisoł na ni do reksenwalda ze Raciborzo. Tamtyn panoczek kartka przeczytoł, popuczył jom a wciepł do aszynbechra. Jak sie yno reksenwald łobrocił, to Skatuła jom łapnoł! Musiało stoć na ni cosikej cudownego, bo wszystek tak gładko poszło, ale kartka łokozała sie cołkiym zwykło: ze jednej strony cosik podrukowane, nejści po nimiecku, ale Jonek niy poradził czytać, a ze drugi pora słów naszkryflane modrom tintom. Chop zamiarowoł iść do rechtora, ale potym mu prziszło do gowy, że Sroka by sie mog za dużo dowiedzieć, bezto coby kartka żodyn niy znodł, skowoł jom za świynty łobroz!
Zaczły sie sondy, roz jedyn mioł swoji na wiyrchu, inszym razym – drugi, reksenwaldy brali piniondze a chopy byli coroz biydniyjsi!
Kiejś na kolynda prziszoł taki mody kapelonek, Skatuła mu wszystek łopedzioł a ceduła pokozoł. Ksiynżoszek łobejrzoł papior ze łobu stron a potym sie na głos łośmioł:
– Tam pisze taki łaciński przisłowie: szkub swoja gyńś, bo jo moja szkubia dobrze...
Szkatuła wysadził ze izby, jakby mu galoty na zadku gorały a polecioł sie pogodzić...
Co tam richtik stoło, żodyn do dzisio niy wiy, bo jak umrził starzik Jonek, to we jego izbie dziecka znodli ta cudowno ceduła, ale na drugi stronie miała napisany przepis na kołocz.
Komentarze