Na świyntej Agaty (5 II) we kościołach świynciło sie dycki chlyb a woda. Ludzie wierzili, że te poświyncone rzeczy majom wielgo moc: chroniły łod łognia, złych ludzi, gadow a żmijow.
Ze swojich modych lot pamiyntom, jak starka Rozala, co była rodym łod Gory Świyntej Anny, rozprowiała ło tym, jak sie u jejich starzikow chałpa poliła. To było bez zima i wszyski przikopy a stowki były pozamarzane i niy było wody skond brać, yno we studni jeszcze trocha wody mieli, ale tych pora kibli to by na gaszyni niy stykło, bezto jeja starka wyleciała ze łobrozkiym św. Agaty, a za niom starzik ze świynconym chlebym a wodom. Łoblecieli chałpa dołokoła, do łognia wciepli chleba a pololi go tom świynconom wodom! Łoroz zerwoł sie łogromny wiater a zaczło fujać śniegiym i łogiyń som sie zagasił, łopolił sie yno troszka dach, łokiynnice we kuchni a kuchyń, kaj sie wszystek zaczło!
Jedyn kamrat, co sy mnom we Rybniku robił, godoł mi, że jak jechoł na Ślonsk do roboty, to mu jego starka zapakowała do szmatki konsek chleba łod świyntej Agatki, coby go warowoł przed złymi ludziami. Zdało sie i, że wnuczek jedzie na koniec świata, a tych Ślonzokow, co ło nich tela słyszała, że gorolom niy przajom, sie nojwiyncy boła! Zmiyniła zdani dziepiyro, jak go na tym Ślonsku nawiydziła. Łon wtynczos miyszkoł ze kamratym ze swojich stron u starki Gojiczki we Pszowie. Gojiczka tyż miała w zocy świynto Agata i starki sie skamraciły. Podwiel im zdrowie dopisowało nawiydzały sie nawzajym, a potym już yno do sia pisały!
Chlyb łod świyntej Agaty to była „tajno broń” łod moji starki Elzy na gady a żmije, co ich we żorskich lasach dość trocha było! Jak my sie tam wybiyrały, to łona ściongała ze szranku tako czerwiono skrzinka ze papendekla, wyciongała śni chlyb twardy jak kamiyń a flaszeczka ze świynconom wodom. Zrobić trza było szluk wody a ugryź chleba, a potym już my mogły iść spokojnie na jagody abo na grziby!
Kożdy rok starka świynciła nowy krajiczek chleba a flaszka wody. Woda, to sie wypiło, ale chleba nikedy konsek łostoł, to go starka dycki wciepła do łognia pod blachom i tak łogiynioszek tyż dostoł „popapać”, coby chałpy niy spolił!
Komentarze