Niy choruj, czowieku!

Choroby żodyn ni mo rod, bo sie zatela czasu we łożku zmitrynży, ale łońskigo roku samach bez cołki tydziyń ze chałpy niy wylazła, jak mie gripsko łapło! Potym jeszczech długo była słabo jak pile, chocioch przepisane lyki a witaminy cołki czos brała. A co majom pedzieć ci wszyjscy, co muszom iść do lazaretu?
Tam ni ma tak fajnie, jak se to nikerzi myślom! Wyspać sie niy wyśpisz, bo ło poł szostej przilatuje flyjgerina ze fibermesrami, potym salowo ze kiblym a szmatom, bo na siodmo musi być porzondek, jak ksiondz przidom ze komunijom! Kole łosmej śniodani, ale taki, cobyś sie go we chałpie ani niy chycił: gorsko kawa niby ze mlykiym, ale i tak bez nia wieża ze kościoła widać, tako je rzodziuchno, ku tymu dwa krajiczki chleba ciynki jak listki, czasym placek wusztu abo szmiyrkyjza! Ci, co majom dyjeta zamiast wusztu, dostowajom „biołe szalyństwo” a marmelada.
Ło dziesiontej przipado „wizyta”. Kupa doktorow loto łod izby do izby jak perszingi, coby jak nojpryndzy tyn łobchod skończyć! Możesz sie pytać, na co żeś je chory, ale i tak sie niy dowiysz! Jedynie podle pigułów, co dostowosz, to sie możesz domyślać, że mosz inszo choroba niż twój somsiod ze drugigo łożka!
Łobiadu łopisywać niy byda, bo se go kożdy może leko przedstawić. Nojważniyjsze je, coby przetrwać do łodwiydzin, bo możnej kery ze chałpy przidzie, a co lepszego do jodła prziniesie, ale tu sie tyż idzie łoszydzić!
Do babeczki, co leżała wele moji kamratki Cilki, prziszły wnuki. Piyńć ich było: trzi małe szkolorze a dwa taki, co jeszcze do szkołki chodzili. Za pyńć minut starce nachtkastlik splondrowali, zjedli, co tam miała dobrego, nawet kompot i wypili, chocioż w doma mieli taki som, a potym sie ciepli na Cilczyne apluzyny, co we nelonowym bojtlu leżały na stoliku. Za kwila tyn nojstarszy łotwarł jeja szufloda a wrzasknoł na cołko izba:
– Synki, sam som lentilki!
Cilka ledwie wytargała synczyskom swoji piguły na serce! Dycki wachowała ich jak oka we gowie, bo musiała ich za swoji piniondze kupić, chocioż we lazarecie leżała!
Na wieczerzo kożdy chory zjodł, co tam dostoł, a szoł spać, bo jutro zaś mioł być nowy dziyń, taki som jako dzisiyjszy!

Komentarze

Dodaj komentarz