Ło jodle by sie dało wiela pedzieć na poważnie i na wesoło, bezto prziszoł mi do gowy taki pomyślunek, coby co naszkryflać ło przekomicznych jodłach. Ze tym to je tak: jednymu smakuje to abo tamto, drugi sie na to ani niy podziwo, a trzecigo łod samego słuchanio bydzie dźwigać a łotrzynsać! Dom Wom pora przikładów:
Wele nos miyszkoł panoczek, co był rodym łod Wilna. Tyn chop wszystek, krom wusztu, jodoł ze miodym, abo ze cukrym. Rabarber ze cukrym to bych jeszcze strowiła, boch tyż tak za bajtla jodała, ale tomata na słodko to było do mie zatela, ale ze solom, to sie zaroz inakszy słucho! Jak łon to usłyszoł, to zaroz zaczon wrzeszczeć, że to je grzych i skorani boski ze takim wynokwianim!
Ze mojom starkom kamraciła starka Konieczno. Łona kożdy dziyń na wieczerzo warziła kartofle, potym ich łomaściła szpyrkom, a na koniec ukroła se ku tymu ze dwa krajiczki chleba. Jo tego niy poradziła spokopić, jak ku zimiokom idzie jeść chlyb, ale nawet moji starce, co już beleco we życiu widziała, tyż to niy poradziło wlyźć do gowy, bezto sie jom roz spytała:
– Fridka, a to ci rychtik tak smakuje?
– A wiysz dziołcho – łodpedziała i kamratka – bez wojna my mieli mało jednego i drugigo, to czamu teroz, jak som lepsze czasy, ni miała bych se dogodzić?
We swoji familiji tyż bych znodła takich, co przoli roztomańtym komicznym jodłom. Mamulczyna starka bez drugo wojna rada jodała na wieczerzo chlyb ze hałskyjzom, a na wiyrch dowała sztuczny miod! Jo bych sie tego niy chyciła, ale moja cera robiła we Holandyji, a tam tych kyjzow roztomańtych majom kupa i kamratki jom namówiły na taki same szpecyjały, yno na wiyrch kładły marmelada abo prawy miod, bo tam nejści tego sztucznego niy robiom. Bezmała to cołkiym dobrze smakowało!
We przirodzie nic sie niy straci, tak godajom mondrzi ludzie i majom prawie: moja wnuczka tyż jodo na śniodani paroweczki ze miodkiym, nejści to mo po prapraprababce!
Abo słyszeliście tako godka, że cosikej smakuje jak żur ze banie? Znaczy to tela, że te iste jodło ni ma ani fest dobre, tak mie kejś łobjaśniła moja mamulka. A jo tyn żur ze banie jadła dwa razy u kamratki, a mi smakowoł, yno to trza umieć uwarzić!
Komentarze