Tak ze szterdziyści lot nazod, to sie dycki łosmego marca we robotach fajrowało Dziyń Kobiyt. A wyglondało to przeważnie tak: rano we dzwiyrzach stoł som szef a kożdej babie wrynczył kwiotka (tulpa abo nelka), powinszowoł, a na koniec pocałowoł we rynka. Nasz szef był mody a gryfny, to te starsze babeczki żałowały, że niy dowoł kusku! Po śniodaniu przichodziła nasza paniczka kadrowo a dzieliła bojtlami ze ciynkimi pończochami, a roz my dostały piykne, babski sznuptychle zrobione we Chinach. Łodebrani takigo podaronku trza było potwierdzić swojim podpisym na liście. U nos we robocie żodnej muzyki niy było, ale we wiynkszych fabrykach a na grubach to sie zdorzały. I tam sie kończył dziyń babow a zaczynoł dziyń chopow, bo łoni dycki jako prziwilijo do wypitki znojdom. Dziepiyro we wieczor sie nikerym przipominało, że jeszcze w doma jakiś baby majom: żoneczka, szwigermutra, mamulka abo dorosło cera! Ujek Francik to był chop przezorny, dycki mioł we taszy pora czekuladow, ale tyn roz kupił ciotce róża na hrubym sztynglu, bo padała, że mo doś tulpow a nelkow! Było już kole jedynostej wieczor, kej po cichu łotwar kluczym dźwiyrze, seblyk strzewiki, coby niy nadeptać na tepichy a na paluszkach wloz do sypialnie.
– Staro, stowej a podziwej sie, coch ci przinios... – zaczon słodziutkim głosiczkiym a pożgoł ciotka kwiotkiym.
Łona rykła na cołki głos, a za moment do izby wlecioł cołkiym cudzy chop a zrobił światło!
Ujek zaroz wyczyrstwioł! Był we cudzym pomiyszkaniu, chocioż som se dźwiyrze łotworził swojim kluczym! Dwie baby: szwigermutra a baba łod tego istnego, prziparły Francika mietłom do ściany a gospodorz zadzwonił ze antryju po milicyjo.
Ujek mioł szczyńści, bo na interwencyjo przijechało trzech chopow, a miyndzy nimi był jego somsiod, co zaroz łod proga padoł:
– Jo znom tego chopa, to je sztajger ze naszyj gruby a moj somsiod! Franciszku, pomyliście bloki wasz je naprzeciwko!
– Ale czamu jego klucz pasowoł do mojich dźwiyrzi?! – pytoł sie znerwowany gospodorz, a zaroz na drugi dziyń zmiynił zomki.
Kamraci ze gruby ło tyj nocnej, ujkowej przigodzie niy zapomnieli, bo do dzisio na niego „szperhok” godajom!
Komentarze