Gdo dugo lygo...

Gdo dugo lygo, tego śniodani łodbiygo! – tak godali na wsi, bo tam sie dycki wczas rano stowało, coby cołko robota zrobić do wieczora. Szporobliwi ludzie chodzili spać rowno ze słoneczkiym, abo jako kajindzi godajom: „ze kurami”, bo petronela do lampy wiela kosztowała! Jednako bez zima trza se było poświycić petronelkom przi rannym dojyniu, ale za to we wieczor szło uszporować, bo jak sie nic wielgigo niy robiło, stykło siednońć se przi zieleźnioku!
Siostra łod moji starki Tekla dycki piyrszo w doma stowała, skłodała łogiyń pod blachom, grzoła woda do dobytku a warziła do wszystkich kawa ze cygoryjom abo leśny tyj. Potym szła do chlywa, a starka rychtowali śniodani do cołki familiji. Jadło sie to, co było we chałpie na podłoryndziu: syr, jajka, swojski chlyb, czasym konsek wyndzonki abo troszka miodu łod swojich pszczołow! Nikedy warziło sie tyż mlyczne zupy, ale to yno wtynczos, jak keryś był chory abo komu co na żełondku leżało. Bez piyrszo wojna ludzie warzili tyż na rano kiszony żur na „rzodko”. Jodało sie go ze chlebym, ale jak Niymce zaczli brać te „kontigynty” do wojska, a Ślonzokom kozowali warzić yny „ajntop”, to sie nasz norod postawił a do żuru ludziska zaczłi dokłodać ziymioki, to samo było tyż ze wodzionkom, a jo za bajtla se myślała, że tak było dycki, bo jo wodzionki bez kartofli niy znała!
Po śniodaniu gibko sie ze stoła schraniało a zaroz myło sie szkorupy, bo starka Paulka musiała mieć miejsce, coby łobiod przirychtować! Bezto jak Zuzka, nojmodszo siostra łod moji starki, na śniodani zaspała, to do łobiadu głodno chodziła, a że czynsto sie i to przitrefiało, skuli tego godali na nia „paniczka ze miasta”!
Ale we mieście tyż dugo ludzie niy lygali, bo piekorz ze swojom babom stowali już kole drugi we nocy, coby chlyb na rano upiyc! Starki, co miały leki spani, ło szostej rano meldowały sie we kościele. Mój starzik Johan, co we hucie robił, ło piontej już musioł być przi maszynie a niyroz, jak była robota, to robił potym do wieczora, a do dom to sie yno wyspać przichodził!
Jo bych se tyż rada trocha pospała, ale potym dziyń je taki krotki, że tego coch naplanowała, zrobić niy poradza!

2

Komentarze

  • francek wodzionka 09 kwietnia 2013 18:39Paniczko Grymlino u wos bylo fajnie boscie mieli wyndzonka ,a my jak chcieli jajco to musieli opowi z chlywa porwac izjes ze szkorupom zeby nie poznol,a wodzionka pomaszczono lojym moj brat do dzis warzi i pado bez brotzupy nie przezol by wojny,pozdrowiom wos.
  • Czytelniczka Zupa mleczna 04 kwietnia 2013 12:10Witam! U nas w rodzinie babcia zawsze dawałam bajtlom zupę mleczną na problemy żołądkowe. Przy czytaniu artykułu przypomniały mi się młode lata. Pozdrawiam

Dodaj komentarz