Kurzińce kurzić, smarkoczu...

Tak dycki starzik Gaszek przezywoł swojigo wnuka Lojziczka, jak go chycił na kurzyniu cygaret za stodołom.
– Mamulka ci nogi ze rzici wytargo, jak sie dowiy! – wygrożoł łebkowi, ale nic na niego niy padoł, bo som za modu niy był lepszy, a możnej tyż bezto, że tymu wnukowi, co po nim mioł miano, nojwiyncy przoł.
Starzik piyrszy roz zakurził se jeszcze przed piyrszom wojnom. Jego starzik, briftryjger na pynzyji, do wielgi prziwiliji trzimoł na kachloku kastla ze cygarami. Synek uwachowoł, kej go niy było w doma, wloz na stołek a kastla już była jego! Nojprzod chcioł se yno cygary powoniać, ale jak już to zrobił, to mu prziszło do gowy, coby se chocioż troszka zakurzić! Ale zapolić prawo cygara to ni ma tak łaps! Jego starzik mioł tako maszynka do urzinanio końca, ale we kastli i niy było, bezto starzik Lojziczek, wtynczos jeszcze bajtel usmarkany, koniec cygary łogryz! Musioł sie fest nerwować, bo cołko cygara łoślinił i polić sie niy chciała! Potym kastla schowoł nazod na kachlok, a ta łomamlano cygara wsadził do kapsy. Liczył po cichu, że cygara roz-dwa łobeschnie i zanim starzik ze tatulkiym przijadom ze młyna, to styknie mu jeszcze czasu, coby zakurzić! Jak szeł bez plac, potkoł go pachołek Fric, łogromnie robotny chop, ale dycki nabelany. Jak uwidzioł cygara we Lojzikowej kapsie, zaroz tyż mioł chyńć zakurzić i łoba poszli za stodoła. Tam se znodli miejsce za wiatrym, pod brogiym ze świyżej słomy a lygli se! Piyrszy zakurził Fric a potym doł Lojzikowi. Synek se tak pociongnoł, że na miejscu sie... sami wiycie co! Ciepnoł cygara a strzelił ku chałpie sie łoporzondzić! Nejści spadła kajś do słomy, bo Fric i niy poradził i znojś, a że sie nic niy tliło, to prziszło mu do gowy, że cygara sie zagasiła, bezto przekulnoł sie na bok a usnoł. Jak tatulek ze starzikym jechali nazod do dom, to już łod poły wsi widzieli czorny kurz nad jejich gospodarkom, ale dziynki Bogu, krom tego broga nic sie wiyncy niy spoliło! Za to Fric jeszcze bez pora dni charloł, bo sie tego smrodu nałykoł!
Bajtel dostoł nauczka, ale kurził dali bez cołki żywot, yno potym dycki dowoł pozor, coby czego niy wypolić!

Komentarze

Dodaj komentarz