We jednej wsi miyszkoł chop Bartek. Chcioł se kupić konia, yno, że ni mioł na niego piniyndzy, ale roz mu sie poszczyńściło! Szoł na torg do miasta, a tu na drodze leży jakiś bojtel! Były tam złote piniondze. Jak tak rozważowoł, co mo zrobić, nadjechoł chop na koniu a spytoł sie go, eli kaj miyszka ze piniondzami niy widzioł. No to mu biydok bojtlik łoddoł! Tyn bogaty chop to był koński handlyrz, bezto Bartek pedzioł mu o swojim nojwynkszym pragniyniu. Tyn istny obiecoł mu konia, ale ta kobyła była staro, maluśko i fest chudo. Bartek jednako kobyłce przoł a porzad i snosił świyże siano, łowies a majs. Już za miesionc ludzie i niy poznowali, tako wizgerno była jak mody źrobek. Kożde rano szła orać na pole, a roz za czos jechała tyż na torg. Piyrwej to cudze konie sie śni śmioły, a teroz niy poradziły uwierzić swojim łoczom, a łona niy poradziła sie nakwolić przed nimi swojigo panoczka! Tako jedna staro kobyła łod zowiści padała i tak:
– Jak tyn chop tak ci przaje, to ci do wszystek, co bydziesz chciała!
– Ale wszystek mom!
– Łoctu chciyj, łoctu! – radziła fałszywo perszerona.
– Łoctu, łoctu... – powtorzała se bez droga Bartkowo kobyła, bo niy wiedziała, co to znaczy.
W doma udała, że je choro, ale w końcu sie i zmierzło a chciała sprawa gibko skończyć, ale jakby teroz tak nogle łozdrowiała, to by sie chop kapnoł, a śmignoł i biczym po zadku!
Wtynczos przipomniały sie i godki łod fałszywej kamratki:
– Wyzdrowiała bych, jakbych łoctu dostała! – padała chopu a przewrociła ślypiami.
– Czamuś sie pryndzy niy łodezwała, już byś downo zdrowo była!
Skoczył Bartek do dom a za kwila naloł łoctu do kobyligo pyska.
Kobyłom targło, wystrzeliła prosto za stodoła, a tam jom wziyno ze dwoch końcow! We wieczor skruszono przilazła do dom.
– Widza, że te lyk dobry był! – uradowoł sie chop. – Mosz sam jeszcze!
– Niy, jo już niy chca....żałuja, żech tej perszerony posłuchała...jo yno udowała, bezto bijcie mie teroz wiela wlezie! – żałowała klacz.
– Toś ty tako je! – znerwowoł sie Bartek. – Ale jo mom dobre serce, bić cie niy byda, boś sie sama pokorała!
A jo do dzisio pamiyntom co mi starka łopedziała!
Komentarze