Braterski przoci

Ujek Wiluś a ujek Rudik to byli przociele łod mojigo tatulka. Urodzili sie jeszcze za „starej Polski”, yno że po nimiecki stronie, we Gliwicach. Tatulek sie mało śnimi widzioł za modu, bo niby niydaleko, ale to już była zagranica. Te chopy to byli bliźniynta, co se łogromnie przoli. Gdo w doma ni mioł bliźniokow, niy wiy, ło czym godom, bo łoni som jak jedna dusza we dwóch ciałach! Co zamiarowoł Wiluś, Rudik tyż zaroz zrobił i na łopy! Za baby se wziyni dwie siostry, co były do sia tak podane, że małokery umioł ich rozeznać, ale im to niy wadziło! Jo ich poznała, jak mieli już po siedymdziesiontce, a wyrobiali jak mode synki, coby mogli być jejich wnuczkami.
Jedyn roz ujek Wiluś wynod kajś na wsi dość wielgo, rasowo suka i wzion se łod ni dwa mode: suka a psa, ale gospodorzom łostoł jeszcze jedyn piesek i łon „zaraził” nim Rudika.
Wiluś miyszkoł we swoji chałpie i psom postawił na placu dwie kloty, a Rudik trzimoł swojigo Rudzika, co wcale niy był ryszawy, yno „biszkoptowy”, we familoku. Kożdy dziyń musioł śnim łazić na szpacyry. Nikedy mu sie niy chciało, ale pies na dwor ciongnoł! Wiluś sie dycki śmioł, że to je tako psio terapia! Rudik by żodnymu swojigo Rudzika (co mioł po nim miano!) niy doł, bo mu przoł! Jednako padoł se, że jego braciszek musi łodciyrpieć za tyn konsztik, co mu wystrugoł, a yno patrzoł na jako prziwilijo!
Roz Wilusiowi uciykła suka, a potym miała mode, same polnioki, a łon chcioł mieć rasowce a zrobić na nich majontek i łogromnie skuli tego wajoł! Rudik łodczekoł pora dni i wczas rano puścił Rudzika do kloty ku wilusiowymu psu, a som sie skowoł za szopa. Wiluś wyloz ze chałpy i doł pozor, że psy we klocie som dwa! Zaroz sztartnył do dom a zawołoł swoja baba. Jak łona wylazła, to był yno jedyn, bo Rudik już swojigo wzion. Do połednia zrobił tak jeszcze ze trzi razy, a potym ani niy zajrzoł do brata, yno po cichu zabroł sie ze psym do dom. Wyszło na to, że Wilusiowi sie stawio na łoczy a musi sie lyczyć!
Po poru dniach Rudikowi żol się zrobiło bracika, bo łon sie prawie załomoł, bezto mu pedzioł prowda, a Wiluś mu łod serca tyn szpas wyboczył, bo tak sie uradowoł, że gowa mo we porzondku!

Komentarze

Dodaj komentarz