Na świecie sie dziejom taki rzeczy, co ich na nasz rozum wyjaśnić niy idzie! Prawie dzisio spomniało mi sie, co mi kejś pedziała kuzynka Ewka. Jeji łojciec zaroz po studiach dostoł robota we kamiyniołomach na Dolnym Ślonsku i już tam łostoł, chocioż baba se wzion ze naszych stron. Tam narodziły im sie dwie dziołszki: Marysia, co była tak staro jak jo, i ło łoziym lot łod nos modszo Ewka. Łona to był taki mały wypol, nikerzi godali, że śni miało być synczysko, yno kajś po drodze na tyn nasz świat sie pomylili, bo łona poradziła kupa rzeczy nawywijać!
Jedyn roz, jak i było piyńć lot, mamulka wziyna jom ze sobom na pole, ale Ewce sie zmierzły graczki patykami na miedzy i kombinowała, jak tu iść do dom ku starce:
– Mama, jo je głodno! – zaczła nojprzod po dobroci, ale jak i mamulka kozała zetrwać jeszcze trocha, to zaczła płakać.
– A dyć puść ta dziołcha niych idzie, ni ma już tako malutko, to do dom trefi! –wstawiła sie za niom ciotka Hyjdla, co śnimi kopała zimioki. Za kwila bydzie połednie, to starka już isto łobiod nawarziła...
Mamulka sie troszka namyślała, ale potym padała se, że kejś sie dziołcha musi nauczyć samodzielności i pozwoliła Ewce iść do chałpy.
Droga szła wele kamiyniołomu, a dziołszka była fest ciekawsko i zapomniała, co i mamulka przikazowała! Chciała se yno pojrzeć, wiela to je tych łoziymdziesiont metrow na doł (jak godoł tatulek), a potym i prziszło do gowy, coby sie tyż stało, jakby tak wciepła tam kamiyń, jak dugo by lecioł na doł? Już sie miała przechylić bez baryjerka, kej usłyszała łogromnie piykny śpiyw! Po drugij stronie drogi był stary ponimiecki cmyntorz. Fortka była zaparto hrubym lańcuchym, coby tam żodyn niy łaził, ale gdoś tam jednako był! Wzduż murka szła jakoś wysoko osoba ze dugimi, świyconcymi jak słońce włosami i to łona tak piyknie śpiywała! Ewka podleciała ku ni, ale tam, kaj mur sie skończył, ta istno straciła sie i ze łoczow a przestała śpiywać...
Dziołszka łopedziała wszystek łojcom, ale i niy uwierzili, bo mur wele cmyntorza był łogromnie wysoki i choćby tam gdo szoł, to by go i tak niy było widać! Yno starka padała, że Ewka możnej widziała Anioła Stroża...
Komentarze