Ło pańskich lyniach (bojka ślonsko)

Jedyn panoczek, co mioł gospodarka wele Pruchnej, mioł rod roztomańte dziwaczne rzeczy, a na dodatek jeszcze cołkiym dobrze za nich płacił.
Jedyn somsiod sprzedoł mu swojich leniwych pachołkow: Adama, Pietra a Paulka. Godoł, że to som taki „oberlynie”, że drugich takich niy znojdzie sie we szyrokim świecie! Tyn istny zaroz ich łodkupił łod somsiada i doł im na pomiyszkani stodoła na końcu folwarku. Dbać ło nich mioł panic, co sie zajmowoł dworskom gospodarkom.
Tak jak panoczek nakozoł, jego ludzie zaniyśli lyniow do stodoły i położyli ich na sianie, każdego na prawym boku. Na drugi dziyń ekonom patrzi a łoni leżom tak samo. Kiej sie spytoł ich, czamu sie nie łobrócili, lynie nic niy łodpedzieli, ale łon dali brzynczoł im nad uszami i w końcu kożdy śnich padoł yno jedne słowo: sie – niy – chciało!
Panoczkowe pachołki a dziywki mieli przi lyniach połne rynce roboty. Trza im było dować jeś a pić bez słomka, a potym jeszcze przewracać z boku na bok. Lynie niy wychodzili na dwor ani za potrzebom, bezto co najmni roz na dziyń trza ich było umyć a przeblykać, coby nie straszyli smrodym ludzi, kerzi prziszli do panoczka na byzuch, coby połoglondać jego nowy zakup. Czas lecioł Adam, Pieter i Paul byli coraz hrubsi, coraz bardzij lyniwi i coraz bardzij chciało sie im spać. Doszło do tego, że caluśki czos drzimali i właściwie niy wiedzieli, eli je dziyń abo noc?!
Prziszoł podzim, a za kwila szło sie spodziywać, że spadnie śniyg, bezto panoczek rozkozał, coby na drugi dziyń przekludzić lyniow do ciepłej izby, ale nojprzod pachołki musieli śni wygnać biydno familijo ze małymi dzieckami. Te biydoki niy mieli kaj iść, bezto chop sie fest wkurził, polecioł do stodoły i pod jednom ścianom słożył fojera! Myśloł, że lyniow wykurzi, ale łoni sie tym niy przejyni:
– Coś sie kurzi... – zaczon Adam.
– Dach sie poli...– padoł Pieter.
– Jak cyniom, to wyniesom... – stynkoł Paulek i nic już wiyncy niy zdonżył padać, bo doł sie słyszeć huk, a za moment ze powały posypały sie na nich spolone deski.
Po łokolicznych wsiach dugo jeszcze ludzie śmioli sie ze panoczka, co we tak głupie stracił swoja wielgo atrakcyjo!

1

Komentarze

  • Eterno Vagabundo Cołki czas to pamiyntej. 18 października 2013 22:33 Wielkigo lynia Se dycko cyń, Bo tyż atrakcjom Je taki lyń.

Dodaj komentarz