Dwa razy we roku nasza starka brała sie za wyporzondzani byfyja, dycki przed Świyntami. Tako ważno rzecz ni mogła sie łodbyć bezy mie, bo starka tam miała roztomańte skarby i czasami przizwoliła, cobych se nimi troszka pograła. Na wiyrchu za szybom, kaj jo bez stołka niy siongła, stoły dycki keluszki, bania na wino, porcelanowy eszerwist a roztomańte szolki, talyrziki, szklanne asyjetki, dwie cukierniczki, szklonki a jeszcze wiela inszych „czarow”, coch ich ani pomianować niy poradziła, jednym słowym to były te wszyski niypotrzebne klamory, co ich sie wyciongało yny na świynta abo jak przijechoł byzuch! Ale mie to mało interesowało, bo jo czekała, aż starka wyciongnie solniczki łod eszerwistu. To były nojpiykniyjsze rzeczy na świecie: maluśkie, jakby ich kery prawie do mie zrobił, ze dwoch bokow miały namalowane łogromnie piykne, rożowe rożyczki! Jo ich rada piastowała jako lalki i skuli tego we jednej ubiłach uszko, bo mi spadła na ziym. Łod tego czasu mogłach sie yno na nich dziwać, a do rynki żech ich wziońć niy śmiała!
Talyrze, blaszanne miski, boncloki a emaliowane gorki na kożdydziyń były dycki na dole we kochtiszu. Tam to poradził wlyźć i mój maluśki bracik i jak mioł ku tymu prziwilijo, to se rod zagroł rogolkom na pokrywkach.
Na desce pod glasszrankiym stoły dycki trzi zielozka do biglowanio: wielgi na „dusza”, co sie jom wkłodało do pieca, drugi na elektryka, ale tyż fest ciynżki i moji ukochane zielozko do biglowanio kraglikow a sztulpow. Łone tyż było na tako maluśko „duszyczka”, yno jo i pomogła sie stracić, bo inakszy bych tego zielozka do rynkow niy dostała, a gdo by biglowoł szatki mojim lalkom?
We szuflodach starka trzimała nudelkula, warzechy, rogolki łod gorolki i taki ustrugane ze chojinki, drzewianne łyżki, deski do krocio, szpanery a guminy do krałzow, roztomańte łotwiyracze a ziglak we tabulkach. Tym to sie wiyncy mój bracik interesowoł, a jak sie mu co uwidziało, to wzion a skrył i potym starka musiała szukać po kontach, bo łon sie niy prziznoł, kaj to doł! Bezto byfyj wyporzondzało sie, jak my jeszcze spali, ale jak co szczyrkło we kuchyni, to my tam byli piyrsi!
Komentarze