– Jeronie! Przeca dzisioj jest Dziyń Kobiyt. Jak by to było, jak bych sie wyelegantowoł i poszoł po połedniu do Casina, kaj co roku fajrujom swoji coroczne świynto baby, kere na Hucie Silesia robiom. Nojgorzij, że tam chopow niy puszczajom, nojwyżyj tych prowajderow z rady zakładowyj abo jakich kerownikow z babskich wydziałow. Nojlepij jak sie przemiynia za młodo frelka, na pewno niy podpadna, bo tela co na Silyjzji ich robi, na pewno sie wszystkie niy znajom. Potym, jak już se kero obiera, to byda patrzoł, coby sie i miarka straciyła i trefi jom du dom odkludzać. Moja w tym głowa, że mie trefi te odkludzanie.Tak utopek Wiluś, przemiyniony diobelskimi czarami za gryfno młodo frelka, znojd sie na zakładowyj akadymii z okazje Dnia Kobiyt.Zaroz mu w oko wpadła piykno dziołcha z emaliyrnie, keryj Hyjdla było na miano. Tak obzajtowoł kole nij i tak sie staroł, że trefiyło mu siednyć ku tymu samymu stole, kaj łona siedziała z dwiema starszymi babami. Pedzioł im, że Basia mo na miano i pojutrze przidzie do nich na wydział za brakarka robić. Po prziwitaniu wszystkich babeczek i przedmowie tyn nojważniejszy pedzioł, że kerowniki działow bydom ich dzielić kwiotkami i drobnymi prezyntami od dyrekcje. Wszystkie baby zaroz zaczły klaskać i za chwilka nasz Wiluś trzimoł w rynce żółto tulpa z aszparagusym i rajstopy damski typy midi. Po tyj czyńści oficjalnyj zaczli nosić na stoliki prawdziwo bonkawa i jakiś posmyrszczane kreple.Babki przi wilusiowym stole już były po bruderszafcie i wiynkszo połowa gorzołki było wek, jak przisiod sie ku nim kerownik z jejich działu:– To ty bez mała przidziesz do emaliernie od jutra? Behapowiec mi coś wspominoł, że była na szkolyniu jakoś nowo, ale chyba miała być starszo kobiyta, no widza, że byda mioł gryfno dziołcha na wydziale.Wiluś tyż zaroz musioł wypić ze swojim prziszłym kerownikiym, bo Klara już polywała nowo kolejka. Kerownik był w siódmym niebie, że se mog z „Basiom” wypić. Od stolika już sie go pozbyć niy poradziyły. Po jednyj flaszce prziszła drugo od kerownika, kero łon tyż skądsik przinios i na stół postawiył. Na te wasze świynto – pedzioł – i do łoczów „Basi” sie cołki czas dziwoł. No to mom popapane – pomyśloł utopek – zamiast jo co pochytać, to mie pochytajom.
Komentarze