– Niy boj się, Hyjdelko! Symnom mu tak lekko niy pódzie, już dostanie odymie nauczka, choby mie zaroz mioł wyciepać z roboty.Kerownik mioł pieronym twardy łeb, za pierona go niy szło naprać. Utopek co chwilka mu polywoł i wynochwioł rostomajnte toasty, bo chcioł, coby go jako pozbyć, a tyn pieron cołki czas zdoł sie trzyźwy. Co chwila pokopowoł go nogom pod stołym i pazurom graboł po kolanach, aż sie Wilusiowi miynko robiyło. Klara i ta drugo starszo, keryj Maryj było, miały już doś i pomału zaczły sie ku chałpie wybiyrać, przeca tyż już ćma downo było na dworze. Hyjdla tyż „Basi” mrugo ukradkiym, żeby tego kerownika jako spławić, ale to za pierona niy szło. Nosiył yno sztyjc jakiś lemuniady z procyntami na stół i czekuladkami czynstowoł. Klara z Maryjkom yno to do taszow cisły, możno swojim dzieckom, bo przeca ani bardzo dostać takich czekuladkow nikaj niy szło. Tak chocioż przi tym Dniu Kobiyt bajtle tyż co skorzystajom.Utopek widzi, że to niy idzie według jego planu, toż stanył w końcu od stoła i godo, że już pódzie, bo tak niyskoro przeca du dom niy przidzie, na pewno sie już mamulka staro o nia.Pan Rysio – bo tak było na miano kerownikowi – zaroz sie deklarowoł „Basie” du dom odprowadzić, tym bardzij że dowiedzioł sie od nij, że za stawym na Paruszowcu miyszko.Utopek yno na to czekoł i już mioł scynariusz w łepie. Przeca kto jak kto, ale łon, stary uwodziciel strzig, musi wiedzieć, na co takigo „hynkszta” stać.Jak sie znojdli przi paruszowskim stawie, krolestwie utopka Wilusia, to tyn gupi pan Rysiu biere sie do rzeczy. Chyciył „Basie” za kark i swoj śmierdzący gorzołom ryj chce ciść ku jeji gymbiczce. Niy doś tego, to ciągnie jom na grobla ku jakiś kympie suchych sitow.Utopek tyż bez oporu w ta strona sie doł kludzić, przeca o to mu chodzi. Widzi, że Rysiu sie ostro biere do rzeczy, odzywo sie do niego piskliwym dziołszyncym głosikiym:– Dobrze Ryśku, możesz robić symnom, co chcesz, choćbyś mie mioł do saga seblyc, ale nojprzod musisz sie ty seblyc i wlyść do tyj zimnyj wody. Jak żeś jest rychtyk prawdziwy chop, to ci to niy zaszkodzi. Jak byda widzieć, że sie mi opłaci, to jo sie sama seblecza.Rysiu ani jaki młody źrebek, roz-dwa sie seblyk, gorzołka go tak rozgrzywała, że aż hyc od niego biył na utopka. Taki wyzgierny wskoczył do stawu i zaroz nazod na grobla ku „Basi”.Wszyski żyły mu na wiyrch wylazły i wszystko mu grało jak prawdziwymu hynksztowi, ale jak sie „Basia” seblykła i uwidzioł jom przi miesionczku cołko po sagu, w tyj prawdziwyj utopkowyj krasie, to borok sie yno skrziwił jak bajtel, kery niy chce mylki na śniodanie, i sklapnył sie na grobli choby colsztok.Wiluś wskoczył do swojigo stawu i na odchodne ciepnył Ryśkowi:– Niych yno roz usłysza, że zaś napasztujesz baby z emaliyrnie, to bydziesz mioł symnom do czyniynio!Od tego czasu emaliernia na Hucie Silesia miała nojprzikładniyjszego kerownika.
Komentarze