Pamiętny mecz: Posesyjni kontra ZMS (dziś Piast Leszczyny) / Archiwum
Pamiętny mecz: Posesyjni kontra ZMS (dziś Piast Leszczyny) / Archiwum

 

Niedawno w Leszczynach odbyło się rocznicowe spotkanie Posesyjnych. Aż trudno uwierzyć, ale w tym niewielkim mieście istniał klub studencki, odbywały się studenckie korowody oraz dziesiątki studenckich imprez

 

Od chwili powstania Regionalnego Ośrodka Studenckiego w Leszczynach minęło równo 45 lat. Klub powstał dokładnie 17 maja 1969 roku. – Był to ewenement w skali całego kraju, jako że klub zawiązał się w małym miasteczku, któremu bardzo daleko było do akademickich ośrodków. Z tego też powodu o samych Leszczynach zaczęło być głośno w regionalnych mediach, także w telewizji, która wtedy była tylko państwowa – wspomina Krzysztof Kluczniok z Leszczyn, jeden z członków klubu.
 
Myto od... rowerzystów
 
Prezesem klubu Posesyjni został Janusz Michalski, a jego najbliższymi współpracownikami byli od początku: siostry Eugenia i Barbara Wiatrak, Zygmunt Depczyński, Edward Fojcik, Krzysztof Kluczniok, Czesław Kurpanik, Piotr Zgraja i Bolesław Żukowski oraz nieco później Tadeusz Gajda. Byli oni studentami uczelni w Krakowie, Katowicach, Zabrzu, Gliwicach, Rybniku oraz we Wrocławiu. W późniejszych latach klubem kierowali prezesi Jan Piecha oraz Ryszard Furman. Leszczyńscy żacy organizowali imprezy nie tylko dla siebie, ale i dla mieszkańców, zapraszając najlepsze w Polsce zespoły studenckie.
Organizowali także otrzęsiny, podczas których przyjmowali w swoje szeregi nowe grupy studentów, zaś władze miasta przekazywały im na ten czas symboliczne klucze do bram miasta. Podobnie jak dzisiaj dzieje się w Katowicach czy Rybniku, przez Leszczyny przechodził barwny korowód, a poprzebierani żacy pobierali myto nie tylko od kierowców przejeżdżających samochodów, ale nawet... od rowerzystów. Imprezie towarzyszyły jarmarki staroci i wieczorne zabawy w parku miejskim. Z czasem studenckie otrzęsiny Posesyjnych przekształciły się w Dni Leszczyn, które po zmianach administracyjnych odbywają się do dzisiaj w Czerwionce-Leszczynach jako dni miasta.
 
Obchody na piątkę!
 
Studenci z Leszczyn działali w swoim klubie na kilku płaszczyznach: współpracowali ze środowiskiem, organizowali imprezy kulturalne, sportowo-turystyczne, a także plastyczno-informacyjne. – Utworzyliśmy również studio nagrań magnetofonowych, które wyemitowało kilka programów w zakładowych radiowęzłach. W 1971 roku we współpracy z Kołem Politologów Uniwersytetu Śląskiego w Leszczynach zainaugurowaliśmy obchody 50-lecia III Powstania Śląskiego – wspomina Krzysztof Kluczniok.
I za to, jako jedyny klub w Polsce, zostali wyróżnieni, medalem nadanym przez Związek Weteranów Powstań Śląskich. Wywodzący się z Leszczyn studenci współpracowali także z Józefem Musiołem, późniejszym wiceministrem sprawiedliwości, przy organizowaniu tak zwanych Sądów Młodych, podczas których odgrywano autentyczne rozprawy, a werdykt wydawali młodzi widzowie.
 
Członkowie i sympatycy
 
Przy ośrodku Posesyjnych działała także grupa sympatyków. Byli to uczniowie okolicznych szkół średnich, którzy stopniowo zasilali szeregi leszczyńskiego koła. W ciągu niemal dekady przez ROS przewinęła się prawie setka młodych ludzi głównie z Leszczyn. Często były to rodzeństwa – Wiatraków, Przybyłów, Klucznioków, Masnych, Depczyńskich, Walochów, Zgrajów, Słowików, Koryckich i innych. Wśród jego członków byli także mieszkańcy Czerwionki, Czuchowa, Dębieńska, Rybnika, a nawet Katowic.
Warto wspomnieć, że na początku lat siedemdziesiątych minionego wieku ROS Posesyjni, już jako agenda Zrzeszenia Studentów Polskich, należał do najlepszych klubów studenckich w Polsce! Dwukrotnie zdobywał główną nagrodę, Czerwoną Różę, w Ogólnopolskim Konkursie Klubów Studenckich. Janusz Michalski został Młodzieżowym Bohaterem Roku 1972 w plebiscycie "Wieczoru" i Katowickiej Rozgłośni Polskiego Radia.
 
Teatrzyki i mecze
 
Jak dzisiaj wspominają ówcześni Posesyjni, świetnie im się wtedy układała współpraca z lokalnymi organizacjami i zakładami pracy – Związkiem Bojowników o Wolność i Demokrację, Związkiem Młodzieży Socjalistycznej, Związkiem Zawodowym Górników przy kopalni Dębieńsko, PSS Społem, a także Klubem Górniczym. Ten ostatni udzielił im schronienia w swojej siedzibie, w której dzisiaj mieści się dom kultury.
Studenci mieli także swój kabarecik nazwany Teatrzykiem Rozrywki. Prezentował się on w innych klubach studenckich oraz domach kultury. Najpierw kierowała nim Eugenia Wiatrak, a następnie Grzegorz Smołka. Rozbawiał wszystkich także Bolesław Żukowski, który w studenckim gronie czytał humorystyczne listy otwarte dotyczące ówczesnej sytuacji politycznej. Do historii przeszły też mecze piłkarskie rozgrywane z drużyną ZMS (właściwie Piast Leszczyny).
 
Różne funkcje
 
Wielu z Posesyjnych pełniło później funkcje radnych różnych szczebli – wspomniane już siostry Wiatrak, Stefania Szyp, Andrzej i Krzysztof Kluczniokowie, Andrzej Masny, Teodor Kempy oraz Jan Piecha. Edward Fojcik był przewodniczącym Rady Dzielnicy. Współtworzyli kolejne stowarzyszenia m.in. Towarzystwo Miłośników Leszczyn i Koło Terenowe Leszczyny Ruchu Autonomii Śląska. Janusz Michalski był naczelnikiem Leszczyn w latach 1981-1990, Janusz Bajorski – dyrektorem kopalni Dębieńsko, Eugenia Wiatrak – dyrektorem rybnickiej delegatury Kuratorium Oświaty, Ryszard Furman jest sędzią Sądu Okręgowego, a Krzysztof Kluczniok był przewodniczącym RAŚ i wicestarostą rybnickim.

Komentarze

Dodaj komentarz