Straszek ze cmyntorza

Jedyn roz zasiedzioł sie dość dugo, bezto wybroł sie do dom dziepiyro kole poł dwanostej. Jak na ujma loł dyszcz i karlusowi sie niy chciało lecieć na łokoło. Przelecioł bez pole a kerhow a niy rozglondoł sie na boki. Już był wele fortki, jak mu sie zdało, że keryś za nim depce, bo usłyszoł taki łodgłos, jak gdoś szeł po piosku. Strzelił w nia jak perszing, zawrził jom, łopar sie ło nia plecami, potym sie przeżegnoł
a padoł tak:
– Wy duszyczki łostońcie ze Ponboczkiym, jo po swoji stronie fortki, a wy tyż po swoji, to znaczy ze drugij strony! – poprawił sie, coby go te dyszyczki dobrze zrozumiały, a zanim niy szły, bo mu sie przipomniało, jak starka godali, że jak kery łazi po nocy po cmyntorzu, to se ducha poradzi do dom przismyczyć, a posłać go nazod to ni ma tak łaps!
Ale isto na niywiela mu sie te wsyski czary przidały, bo za kożdym krokiym słyszoł, że cosikej dali za nim idzie, jak stanoł na kwila, to tyn istny tyż, a potym zaś deptoł dalij, bo Boleś słyszoł taki : szu-szu, szu-szu...Do chałpy mioł kawał drogi bez pole. Jeszcze we cołkim swojim żywocie sie tela za umarłych niy narzykoł, wiela wtynczos. Kaj jaki litanije, a nawet pieśniczki po cichuśku śpiywoł, byle by mu tyn duch nic złego niy zrobił! A łon porzad za nim deptoł, taki był uparty! Jak Boleś szeł bez wieś, dali go słyszoł, bezto wele chałpy łod starej Kurczynej zaczon po trzeci śpiywać „Gdo sie w opieka...”, bo mu sie już wszyski pieśniczki, co ich mioł we gowie, skończyły. Starka jednako była gucho i na drugi dziyń rozpowiadała po wsi, że Boleś szeł ze miasta nabelany, bezto śpiywoł!
W doma wszyjscy spali, karlus seblyk sie we siyni, galoty powiesił na gelyndrze a szeł spać. Duch go tyż wiyncy niy szterowoł, yno rano łobudził go lamynt łod mamulki:
– Boleś, kajś łaził najduchu, galoty mosz potargane a sucho łostrynżyna przi nogawicy!

1

Komentarze

  • Elisabeth to bylo rychtyg fajne! 23 sierpnia 2014 21:48rychtyg do smiechu......

Dodaj komentarz