Drudzy, że som cołkiym zielone a sagi, bezto, sie we wodzie kryjom. A jeszcze insi, że som piyknie łobleczone a na hucie majom dugie szlajfki roztomańtej farby. Zaś dziołchy co ku nim te najduchy na zolyty chodzili, to godały, że som obleczone jak panoczki, yno po gymbie som szpetni a bladzi! I kerymu tu wierzić i jak takigo gizda rozpoznać, jak łon może wyglondać jak chop ze naszyj wsi?
Już widza, jak sie śmiejecie a godocie: babeczko, tak było hańdowni, ale teraz już tego giździarstwa ni ma , bo jedyn papiyż ich przeklon i musiały sie ze tyj ziymiczki wykludzić!
Ale kaj poszły? Możnej sie yno pokryły, a dalij wodzom porzondnych ludzi na pokuszyni?
Bo inakszy, to bych musiała niy wierzyć ujkowi, co godoł że za modu na stawach we Raju utopki widzioł a łod swojigo starzika zapamiyntoł wiela metodow, co na nich fest skutkowały? A po drugi, po co by norod te metody wymyśloł, jakby ich niy potrzebowoł?
Sami se to rozwożcie, ale jedna przigoda łod moji kamradki Zuzki musza wom jednako łopedzieć!
Ta dziołcha miała potka we jednej wsi wele Raciborzo, a jeździła ku ni kożde lato. Tam pod lasym były łogromnie piykne stowki i Zuzka chodziła tam malować, bo my wiela tych łobrozkow potrzebowały do Ogniska Plastycznego, kaj my się łobie uczyły. Roz jak se tak siedziała we trowie coś głośno plomsło do wody, za kwila na pojstrzodek stawu wyplynyły jakiś kolorowe szlajfy a pokozała sie nad wodom gowa tymi faworkami łowionzano, yno gymba tego istnego tako była czorno, że ani łoczy niy szło dojrzeć! Ta potwora kiwła czornom pazurom na Zuzka, potym dała nura do wody a sie straciła! No to dziołcha w nogi i prosto do wsi! Tam łod Sołtyski zadzwoniła na milicyjo a fojermonow, bo myślała se, że sie we stawie kery na jejich łoczach łutopił! Ale żodnego niy znodli, yno milicjon sie jom spytoł eli je czyrstwo! Isto to musioł być utopek, bo coby to inszego było?
Teroz, jak Zuzka tam jedzie, to na stowki ani sie niy podziwo a niy rada stare czasy spomino!
Komentarze