Jo chodziył do szkoły, jak jeszcze rechtory miały prawo bić szkolorzy. A bili wtedy co chwila. Dziołchy to tam nigdy niy zasłużyły na bicie, ale my, synki, co chwila keryś musioł pazura podować rechtorowi abo rechtorce.Nojbardzij bolało od kerownika. Mioł łon tako doś masno trzcinka, kero dycko leżała na katedrze. Nikerzi to kożdy dziyń mieli pazury spuchnyte, zależało yno, na wiela tych razow zasłużyli.Nojwiynkszo kara to było piyńć-dwadzieścia. Cołko klasa wtedy liczyła, żeby sie rechtor niy chachnył z tym rachowaniym szlagow.Jo to tam wiela razy niy był bity, ale tyż niy powiym, żech był taki świynty – ze sztyry razy w cołkości żech dostoł. Na te dwadzieścia piyńć żech yno roz zasłużył. Tego sie niy zapomni cołki życie, a jak to było, sie zaroz dowiycie.Na wielkij przerwie Zigmont i Tadek pedzieli mi, że na placu za szkołom dziołchy grajom w kastloki. To była tako gra, że ciepało sie do namalowanych na ziymi sześć kostek takom plaskowkom. (Przeważnie ta plaskowka sie robiyło ze strzaskanyj dachowki).Potym sie skokało na jednyj nodze i wykopowało sie jom po koleji do wszystkich kostek. Niy śmiała ta plaskowka stanyć na krysce z kastle, bo to był fucz i potym dalij grała nastympno dziołcha. Kero dziołcha przeskokała bez felera przez wszystki te kastle tam a nazod, to se mogła obrać jedna kostka i namalować se w nij swoj „Mal”. Czym potym wiyncyj tych mali było, tym sie potym gorzij skokało, bo trza było te „Male” przeskakować.Nikedy tyż zamiast w kastloki grały dziołchy w grziba abo gloka. Tak samo sie grało, yno na ziymi sie co inkszego namalowało.Zigmont zawsze mioł słabość do dziołchow i godo:– Wiycie synki, że Tila bez majtek chodzi do szkoły?– Niy godej gupot! – padoł Tadek, ale som był ciekawy, czy to prowda.– No przeca żech widzioł, jak skoczyła przez dwa male i sie przewrociła, cołko kecka i sie do gory zadziyrgła.– Jo sie zaroz przekonom – godom synkom – zaroz łoboczycie!Wyciongnył żech z kapsy konszczek zdrzadełka, kerym tyż dziołchom sie do łoczy blyskało na słońcu, wstyrczył go do szczewika, jednym końcym na kapa a drugim pod sznorki. Teraz żech poszoł ku tym dziołchom tak niby, że im nowy „Mal” namaluja, bo dycko mie o to prosiły. Jak Tilka stanyła bliżyj mie, to noga ze zdrzadełkiym podstawiył żech pod kecka. Psinco żech uwidzioł, bo tam cima miała, ale ujrzała to Dorka z Krysiom i takigo larma narobiyły, że zaroz przileciała rechtorka, kero nos ruskigo uczyła. Godali my ji „Ptica” skuli ruskigo wiersza o takim tytule.Toż ta „Ptica” nos wtedy łapła na tym podglądaniu i zaroz mie, Zigmonta i Tadka brała do kancelarie.Kerownik sie nojprzod śmioł tymu, jak mu opowiadała, ale potym wzion ta swoja trzcina i godo:– No, no! Nie przypuszczałem, że z ciebie taki gagatek. Dawaj łapę! Dwadzieścia pięć odliczymy! A wy dwaj za bierne przyglądanie się zasłużyliście po dziesięć.– Panie kerowniku, ale dejcie mi to na lewo rynka.– Dlaczego?– Bo niy byda poradziył pisać.– Dawaj! Dam ci na prawą dziesięć i piętnaście na lewą.To żech dostoł po łobydwóch pazurach, zaś Tadek i Ziga dostali yno po dziesiyńć na jedna rynka.
Komentarze