Downi to we lutym ludziska fest świyntowali, bo tyż świynta były co pora dni, jedne za drugim. Jak sie zaczło
2 lutego łod Matki Boski Gromnicznej to sie kończyło na świyntym Macieju.
Piyrwej Gromnice to było świynto cołkom gymbom! Dziyń przed nim sie pościło,a we same świynto kożdy musioł iść do komunij i (do spowiedzi szło sie nojlepi dziyń abo dwa pryndzy), a jakby tego było jeszcze mało, to bez cołko droga do kościoła niosło sie gromnica we rynce, a potym nazod trza było niyść gromnica zapolono aż do dom, Jak se kery niy doł pozor, to se pazury woskym poparził, bezto dugo sie taki świyntowani pamiyntało! Gromniczka dycki musiała stoć na widoku, bo chroniła gospodarka łod pierona. Niy wiym, eli je to prowda, ale bezmała hańdowni łogromnie ciyżki te burze były, a pierony waliły jedyn za drugim. Łojcowie wtynczos dzieckom godali, co sie Ponboczek na nich fest gorszy za szłodzyni!
3 lutego momy świyntego Błażeja a błażejki. To je taki błogosławieństwo, co go ksiondz dowo dwoma powionzanymi świyczkami! Jak kery szeł do kościoła na świyntego Błażeja, to go bez cołki rok we karku niy dropało, ani niy kuckoł, choćby niy wiym jaki ziomb był.
Świyntej Agatki (5 lutego) tyż niy szło łominońć, bo to była patronka łod łognia, dobytek łod zarazy łochroniła, a nojważniyjsze, że poradziła tyż uchować przed żmijami, bo łod tego był przeca świyncony chlyb łod świyntej Agaty.
Zaroz na drugi dziyń było świyntej Doroty. Downi sie godało tak: Agnieszka (21 stycznia) wypuszczo szkowronka ze miyszka, a Dorota puszczo go za wrota! To miało znaczyć, że zima sie pomału kończy, a wiosna już je na blisku!
14 lutego momy Walyntego. Jak było piyknie a niebo było wybrane, to wrożyło, że jeszcze dość trocha dni ze mrozym nastanie!
Za niycołki dwa tydnie przichodził świynty Maciej, co zima traci abo jom bogaci! Moja starka dycki godała, że nojpryndzy robi te drugi, bo czynsto – gynsto śniyg i bez cołki marzec leżoł, a na pole niy szło wylyź ze robotom.
Tak to se ludzie wrożyli, a sie pocieszali, że do wiosny ni ma już daleko, bo tyż nikerym pomału futru do dobytku zaczynało brakować, a do zielonej trowki na łonce styjc było daleko.
Komentarze