W Rybniku brakuje, i to coraz bardziej, stacjonarnego hospicjum.
Wskaźniki demograficzne w sposób jednoznaczny wskazują na zachodzącą w naszym kraju tendencję starzenia się społeczeństwa. Spadek liczby urodzeń oraz ujemny przyrost naturalny, wskazują, że władze centralne i samorządowe powinny wpływać na kierunki polityki demograficznej rozwiązaniami, które zahamują lub spowolnią niekorzystne procesy. Ale w demografii bada się również średnią długość życia i na tym aspekcie chciałbym się skupić.
Wszystkie procesy z pewnym marginesem dotyczą również Rybnika. Wydłużenie średniej długości życia mieszkańca Rybnika jest budujące i napawa optymizmem. Powoduje jednak konieczność pewnego przemodelowania. Owszem, podjęto w Rybniku decyzję zmierzające do poszerzenia oferty dla seniora poprzez uatrakcyjnienie polityki kulturalnej i rekreacyjnej. Nie widzę jednak podstawy, czyli budowy hospicjum stacjonarnego. Hospicjum, którego charakter działania polega na pełnej opiece paliatywnej nad chorym, zmagającym się z nieuleczalnymi schorzeniami, które nie poddają się leczeniu przyczynowemu, postępują i ograniczają życie.
Większość rybniczan spotyka osoby śmiertelnie chore, którym wskazania medyczne nie dają nadziei na poprawę zdrowia. Osoby, które w swoim najbliższym otoczeniu nie mają bliskich czy znajomych mogących otoczyć codzienną opieką. Objawy śmiertelnej choroby mogą być bardzo poważne i nie pozwalają na leczenie w opiece domowej. A godność powinna być zachowana na równi dla wszystkich. Dla osób u kresu życia powinno powstać w Rybniku stacjonarne hospicjum, aby ulżyć potrzebującym w cierpieniu Czy jest to możliwe? Oczywiście - mamy zasoby szpitala w Orzepowicach czy teren dawnego szpitala Juliusz. Możemy mnożyć propozycje.
Rozumiem, że hospicjum stacjonarne nie powstanie jutro czy pojutrze, ale decyzja o jego budowie powinna zostać podjęta. Zapewne będzie wymagać współpracy kilku stron, ale obecne władze miasta nie mogą popełnić błędu poprzedników i lekceważyć nieuleczalnie chorych rybnickich seniorów.
Komentarze