Jedna baba ze somsiedni wsi miała chopa łogromnego łożyroka a ciaproka. Jak fest popił, to loz z botami do łożka, czynsto narzigoł a narobił pod sia i łona, boroczka, musiała to potym wszystek wychraniać, a rzadno ji to było! Uskargowani sie jego mamulce nic niy dało, bo łona niywieście niy przoła, a dycki jom pouczowała, że baby już tak majom, a robota wele swojego chopa a dziecek, to je nojważniyjszy babski łobowionzek. Tak sie dycki mondrziła, aż roz sama sie na to chyciła!
Bezto ta modo baba poużolała sie dycki yno swoji starej ciotce, jaki mo ze tym swojim chopym Krziż Pański, a ciotka roz padała i tak:
– Jak łon se niy do przegodać, to po nim niy wychraniej, jak stanie to som sie bydzie musioł łoporzondzić!
– Ale jo musza, ciotko, bo mi bydzie śmierdzieć cołko chałpa, a tego bych niy strzimała!
Na to staro ciotka sie łośmioła:
– Niy bydź gupio, dziołcha! Zaroz ci cosikej na to doradza! – i zaczła szeptać przocielce do łucha.
Modo gospodyni za ciotczynom radom poszła prosto ku swoji szwigermutrze.
– Co padocie matko – spytała sie grzecznie – gdo mo dupa dziecku utrzić a za nim wyporzondzić?
A szwigermutra zaroz jom pouczyła:
– Co to niy wiysz? No przeca matka, łod tego bajtel jom mo!
– No toż podźcie sy mnom! Wasz Zefek prziszoł wczoraj w nocy ze kaczmy, łożarty jak wieprz, a cołki łożko zaświnił!
Zeflikowo mamulka łogromnie sie wkurziła, że dała sie tak gupie niywieście chycić, ale co padała, wykonać musiała! Prziszła ku modym do dom, a piyrsze, co zrobiła, to roztomiłymu synkowi, co jeszcze porzad charczoł we łożku, galoty sjyna a po gołej rzici mu łotrzaskała, a rynka dycki miała ciynżko! Jeji dziecka wiyncy lyjtow łod ni zebrały niż halanio! Zefek zaroz wyczyrstwioł, skoczył ze łożka na rowne nogi, a potym ryknoł:
– Retonku, mamulka sam je! – i jak oparzony strzelił do parzoka, a tam sie som łoporzodził.
Ta nauczka niy zdała sie jednako na wiela, bo do kaczmy chop chodził dali, ale jak prziszoł do dom fest nabelany, to wiyncy do łożka niy loz, yno szeł spać do chlywa ku baranom!
Komentarze