17.08.2016, 10:14 Źródło: Grymlino Region
Artykuł przeczytasz w około 1 min 50 sek
Starka Kyniszka cołki lata miyszkała we ańcli u Richata Belgijoka. Po woda chodziła na plac do studnie a do wychodka aże za chlyw, ale i to niy wadziło, bo miała we izbie kachlok, spać chodziła ze kurami, ciepłe jodło rychtowała co drugi dziyń, a na tyj a na przigrzoci wiela tego sztromu niy szło. I łostała by tam możnej do końca życio, ale jeji wnuczka Basia szła do szkołow i jeji łojcowie wykombinowali, że zamiyniom starczyno izba na wiosce na wiynksze pomiyszkani we mieście. Potym wzieni starka, jeji wszyski manule a zawioźli do miasta. Kyniszce sie nawet widziało te pomiyszkani: mało izba, wielgo kuchyń, konsek antryju, ausgus z wodom na siyni a hajźlik na podeście we połowie schodow, ani na dwor wyłazić niy trza było! Modzi sie poła do płatu dołożyli za izba do swoji cery. Starce było wszystek jedno, bo jeji stare, przedwojynne łożko bez korowodow do tyj wielgi kuchynie wlazło. Wnuczka miała przijechać na drugi dziyń, to starka se lygła we jeji izbie na wersalka. Jeszcze na takim noczyniu niy spała, bezto chciała go wyprobować, jednako w nocy sie łobudziła, bo zachciało sie i sikać, a kibla se niy narychtowała. Poszła ze świyczkom do hajźlika, bo we wieczor niy dała pozor kaj som szaltry, a po cimoku łazić we nowym miejscu sie boła! Za kwilka była nazod i jak lazła do antryju zakopła ło prog. Świyczka i wyleciała ze rynki a zagasła i choć doś kwila macała po delinie, niy poradziła i znojś! Zaparła dźwiyrze a poszła do kuchynie, a tam na stołku przi stole siedzioł jakiś ciyń! Wyglondoł cołkiym jak starzik Kynig, bo był niywielki a troszka puklaty! Nojprzod sie starka wylynkała, ale potym se padała, że jeji chopeczek i przeca nic niy zrobi, bo se za żywota fest przoli! Siadła se na proci niego, a zaczła śnim godać. Łon, co prowda nic niy łodpowiadoł, ale zdało sie, że i przikiwowoł. Jak sie troszka tom godkom umordowała, łoparła łobie rynce na stole a se drzimła. Jak sie łobudziła, to starzik jeszcze był! Kyniszka łodciongła łokno, coby mu sie lepi przijrzeć, a potym sie łośmioła w głos: Na stole stoł tyn dziwoki kwiotek łod wnuczki, co mu bonsai godajom, a że był trocha krziwy, to po cimoku za starzika robioł!
Komentarze