Po naszymu
Ani my sie niy ôbejrzeli , a zaś mōmy adwynt. Mamulki już myślōm, coby tu ku Wiliji pokupić a przirychtować, nasze tatulki tyż chcōm przed Godnimi Świyntami wszystek wyporzōndzić, a dziecka już sie starajōm, eli Mikołoj abo Dzieciōntko prziniesie im te ôbsztelowane gyszynki!
Za moich, modych czasów było jednako troszka inakszy. Ô tym, co uwarzić na Wilijo, nasza mamulka myślała dziepiyro tak tydziyń przed niōm. Żodnego wynokwianio niy było, yny te jodła, co dycki być musiały: moczka, a roz za czos tyż siymiyniotka ze grzibami, bo kōnopiotki żodyn u nos niy mioł rod, potym jeszcze makōwki, ryby ( czasym kapry, kedy indzi morski) a śledzie we ôccie, co tatulek mioł rod. Inksze jodła tyż były, jak piniyndzy było wiyncy, ale jak my wszystek policzyli: sōl, cuker, chlyb, nasze jabka a ôrzechy, to nōm dycki bez dwanoście dań wyszło! Na wielgi gyszynki my, dziecka niy liczyli, bo tyż niy było ich ze czego kupować, ale dycki my sie radowali, że te świynta hnet bydōm, to se pōmaszkecymy, a ku tymu bydymy mieć kupa frajnego czasu!
Jednako nojprzōd my musieli deptać do kościoła na 6 godzina rano, na roroty! Teroz we nikerych parafijach to sōm roroty tyż o 6 godzinie, ale we wieczōr! Stować sie niy chciało, czowiek zymbami dzwonił, ale do kościoła lecioł, bo musioł! Ministranty przi dżwiyrzach kościelnych wydowali taki ôbrozeczki, co ich trza było na papiōr przilepić a potym pokredkować i pokozać farorzowi, jak prziszoł na kolynda. Jak kery łebōń sie kaj ôbijoł, to ôbrozka już niy dostoł, chocioż we kościele był, bezto żodyn niy chcioł prziś za niyskoro. Jo jedyn roz miała angina i pora ôbrozkōw mi brakowało, to farorzyczek padoł, że mōm tyn wielgi ôbrozek "postrzylany" a mie ôgrōmnie gańba było!
Po rorotach to my już nazod do dōm niy szli, yno prosto do piekorza po żymły a kołoczki. I wiycie, że je mi porzad tesno za tymi żymłami, co we zymbach aże trzeszczały, jak sie ich gryzło. Taki to yno u jednego piekorza we Żorach mieli, a spomiōm ich do dzisio! Potym zaś nazod na kalup do szkoły, coby na ōsmo godzina zdōnżyć! We szkole sie wiela razy spać chciało i bajtel wiela sie niy nauczył, to potym musioł w dōma nadgōnić, a na drugi dziyń zaś to samo było ôd nowa!
GRYMLINO
Komentarze