Po naszymu
Przedwczora była u nos moja kamratka Gynia, a ôpedziała mi, co sie ji przidarziło we łōński "prima aprilis". Kole połednia przilecioł jeji wnuczek Adaś, a doł ji jakiś pismo, że to niby jego tatulek znod we pocztowej skrzince i kozoł dać starce, bo do ni je napisane!
– Wiysz dziołcho, a mie zaroz cosikej sztopło, bo żech se spōmniała, że dzisio je tyn "prima aprilis", a tyn mały gizdok już mie dwa razy nabroł, bezto, żech mu niy uwierziła, yno zrobiłach poważno macha a podziwałach sie na te pismo, co prziniōs, ale po mojimu ône było jakiś dziwaczne, no, bo brifmarka była staro i już downo wyszła ze mody, a po całym piśmie połno było roztōmańtych sztymplōw, no i troszka było ôbtargane! Miano a adresa były moji, ale choby to jakiś bajtel pisoł!
Adasiowe pismo to niy było, ale tyn gizdok mōg dać to napisać swoji siostrziczce, Teresce, co dziepiyro do szkoły napoczła chodzić. Doczkej, pomyślałach se, jo ci teroz pokoża ty mōndralo, jak chcesz starka nabrać, to sie musisz wiyncy postarać! Podziynkowałach mu piyknie, a chciałach se te pismo do byfyja skować, ale synek niy zdzierżył a spytoł sie: Babciu, nie chcesz przeczytać? Jo żech sie jednako niy wyzdradziła, yno dałach mu szekuladowego bōmbōna, a padałach, co se pismo potym poczytōm, jak byda miała kwilka frajnego czasu, ale tyn łebōń zanim poszoł to jeszcze padoł, co se zaklepuje ta marka, bo takij jeszcze niy mo i cobych ji żodnymu niy ôbiecowała! Jo pismo skowała, a wziynach sie za robota, a potym, żech ô nim zapōmniała.
Po połedniu przilecioł Adasiōw tatulek, a pytoł sie eli, żech te pismo już poczytała, no to jo na niego wsiadła, ale Zefek przisiōngoł, że to ni ma tak, jak jo se myśla, no, to wōl niy wōl wziynach bryle a pismo żech ôtwarła, zaczłach czytać, a ôstałach stoć jak słup soli, bo to pisała do mie ciotka Truda, co już dwaścia lot leży na kyrhowie! Chciała, cobych ku ni przijechała, bo mi cosikej miała porōnczyć! Sama już ani wiela niy widziała, bezto wnuczka ji tyn brif naszkryflała, ale miano naszyj wsi troszka maluśko poprzekryncała i tak wandrowoł ôn nojprzōd po Polsce, a potym po świecie, bezto tela sztympli na nim było, ale noreście nazod prziszoł, a tam kaj mioł trefił, to ci ale był "aprilis"!
GRYMLINO
Komentarze