20044107
20044107


Było tych rostolicznych wyliczanek co niymiara, ale bez nich byłaby swada, bo kożdy sie chcioł przeważnie chować. Kryjowek to nom nigdy niy brakowało, a już nojwiyncyj było bez żniwa, jak koziołki żyta czy owsa stoły na polach. Co to było za przeżycie, jak człowiek sie piyrszy roz – schowany z jakom dziołchom w jednym koziołku – pokusikowoł i pościskoł. Nikere taki pory przetrwały do dzisioj, chocioż już som starzikami i starkami, żyjom szczyńśliwie i czynsto te bajtlowe graczki wspominajom.W październiku kończyło sie szukanie, goniyni, granie w gogi, klipa, kastloki, gloki, dwa ognie i inksze dworowe graczki, bo coroz mynij pogodnych dni było.Dyszcze i pluchy trzimały nos w doma, totyż mierzło sie jak diosi. Nawet jak trefiyła sie piykno pogoda, to jak my ze szkoły prziśli, zjedli obiod, zadania zrobiyli – to ani sie człowiek niy obejrzoł, a za chwila cima na dworze już było. Niy było wtedy telewizorow, to my sami zaczli wynochwiać rostoliczne zabawy, ale już w doma, w ciepłyj izbie. Grali my w młynek, chińczyka, dama i szachy, ale nojwiynkszo uciecha my mieli wtedy, jak wszyjscy zebrali sie w jednyj chałupie i zaczli grać w fanty. Siodali my w kołko wiela nos było i zaczynoł prowajder zbiyrać fanty, a wyglądało to tak: „Wszystko furgo, co mo piyrze – pierzina furgo...!” – godo prowajder i rynce do gory dźwignył, a kery to zrobiył ostatni, musiol dać fant. Potym zaś godo: „Wszystko furgo, co mo piyrze – tomata furgo...” i zaś dźwigo rynce do gory, a przeca tomata ni mo piyrzo i niy furgo, ale zawsze sie kery znojd, że sie doł nabrać i za nim rynce dźwignył. Kosztowało to fant. Jak już tych fantow było mocka, to przikrywało sie to dekom i zaś prowajder godo: „Co zrobić z tym fantym, kery trzimia w rynce?”. Wszyjscy wtedy godali, co mo tyn zrobić, żeby fant wykupić: abo trzi razy dookoła chałpy oblecieć, jakoś bojka opedzieć czy co inkszego zrobić.Nojwiyncyj jednak uciechy było, jak trefiyło „kosztowanie wiśni”.Polegało to na całowaniu wszystkich po koleji, aże go kery wybawiył i pedzioł „słodko”. Jak te kosztowanie wiśni trefiyło jakij dziołsze robić, to niyroz boroczka musiała ze sztyry abo i wiyncyj rondow obyńść, zanim jom kery wybawiył. Piykne to były zabawy wtedy i niy wiym, czy dzisioj sie jeszcze tak kaj bawiom.

Komentarze

Dodaj komentarz