Elżbieta Grymel
Elżbieta Grymel

 

Po naszymu


 

Ta historyjo, co wyglōndo na kryminalno, ôpedziała mi nasza sōmsiadka. Jeja wnuczka, Dżesika kamraci sie ze takōm dziołszkōm, co jeji ôjciec je jakiś ważny policyjōn, ale ta mało to tyż je pōł szandary, rada co zarzōndzi i tak musi być! Wtynczos dziołszki jechały na jakiś przedstawiyni do tyjatru do drugij miejscowości. Pani we szkole im padała, że mogōm jechać ś niom autobusym, abo ze swojimi ôjcami, ale ôna musi ô tym wiedzieć!

Bezto stanyło na tym, że wnuczka ôd sōmsiadki pojedzie ze tatulkym. Zarōz przikolegowała sie ku ni ta cera ôd policyjōna. Godała, że jeji tatulek ni mō frajnego czasu, a do tyjatru tyż niy rōd chodzi. Tak ze godzina przed wyjazdym do Dżesiki zazwōniył tatulek, a padoł ji, że bydzie troszka niyskorzij, bo mo cosikej jeszcze do zrobiynio.

– Ale co to bydziesz robiył, że to niy może tela poczkać? – nerwowała sie dziołcha. – Przeca ôbiecałach kamratce, że jōm przibierymy! – a dała kōmōrkowy telefon na głośno, coby kamratka tyż słyszała.

– Niy bōjcie sie dziołchy, zdōnżymy, ale nojprzōd musza skować kaj do zimnego, te trzi trupy, co mōm we aucie, bo dzisio je chyc niymożliwy! – ôśmioł sie tatulek. – Czekejcie na mie przed szkołōm! – rozkozoł a skōńczył godka.

Kamratka ōd Dżesiki zarōz sie kajś wytraciyła, ale za kwilka prziszła nazōd, a macha miała tako uradowano, jakby milijōn wygrała i Dżesice to zaroz podpadło. Tatulek był po dziołchy pryndzyj niż godoł, bo klucza do dōm zapōmnioł i ze jego planu nic niy wyszło. Ledwie stanōł na placu przed szkołōm, zarōz ôbskoczyły go dwa policyjōny, a kozali mu ôtwiyrać bagażnik we aucie, ale tam nic niy było, yno troszka krwie na staryj dece.

– Już chyba zdążył te trupy ukryć, ale są ślady, panie komendancie, krew w bagażniku – zameldowoł bez telefōn jedyn policyjōn. – Aresztować, panie komendancie?

Wtynczos tatulek ôd Dżesiki zaczōn sie śmioć jak gupi, bo dziepiyro teroz prziszło mu do gowy, co bez swoji szpasy wystrugoł.

– Sam sōm te trzi trupy! – padoł a dźwignōł deka. Pod niōm leżały dwie zaszlachtowane kury, a trzeci był kokot, wszyjstek jeszcze we piyrzu.

– Żarty sobie robicie? Był na was donos obywatelski, sprawę trzeba zbadać na komendzie! – wrzasknōł drugi policyjōn, a potym ôba zebrali chopa do radiowoza.

Tak to skuli tatulkowych szpasōw dziołchy na przedstawiyni niy dojechały , a jeszcze sie pojargały, a te trzi trupy ze auta to rychtik trza było zakopać, bo do wieczora sie zaśmierdziały!

GRYMLINO

Komentarze

Dodaj komentarz