Mioł ôn namalować pora starych a sławnych ikōnōw czyli takich świyntych ôbrozkōw, co ich po kościołach wiyszajōm. Je tyż miyndzy nimi nasza Matka Bosko Czynstochowsko, co ji „czorno madōnna” godajōm. A świynty Łukasz bezmała wziōn ku tymu deska ôd stoła, co go miała sama Matka Bosko we Efezie. Maryje wziōn tam jeji przibrany syn – świynty Jōn. Tela godo legynda, ale wiela je we tym prowdy, tego już teroz żodyn niy dōndzie!
Kejś kożdy fach musioł mieć swojigo patrōna, tak se pōnoć jeszcze we Średniowieczu malyrze ôbrali św. Łukasza. A te malyrze, to co to byli za ludzie? Jeszcze dzisio ô nich mało wiymy, a co to było pora setek lot nazod? Malować może kożdy, ale yno tyn, co talynt ôd Pōnbōczka dostoł, a potym jeszcze wiela a wiela sie uczōł richtik tym artystōm ôstanie. Krōm tych artystōw byli tyż malyrze – rzymieśniki, co taki myńsze roboty robiyli, ale gorsi ani troszka bezto niy byli. Te majstry poradziyli namalować rzeczy, co ich tak naprowda niy bōło: choćby drōga do nieba, schody, co nikaj niy wiōdły, ściana, coby sie musiała przewalić, a na tym malunku stoła, a wiela jeszcze inkszych takich rzeczy! Czasym ôbroz na plaskatyj ścianie wyglōndoł tak, choby tam były dźwiyrze, abo ôkno, a szłoby tam przynś kaj dalij! Jednym słowym ze tym malowaniym wyczyniali taki roztōmańte kōnsztiki, że niy szło tego spokopić! Bezto ludzie sie ich boli, a roztōmańte straszne rzeczy im przipisowali, że ludzi mordowali, coby „bożo mynka” namalować, a czary uprawiali! Bo jako to szło zrobić, coby na plaskatym namalować cosik, co wiymy a widzymy, że tak naprowda plaskate ni ma? To bezmała wielgi italski malyrz Michał Anioł mioł padać, że malowani to je jedne wielgi cygaństwo! A Wy, roztōmili, co ô tym myślicie? Rada bych sie dowiedziała, bo jo tyż tyn sōm fach mōm.
Pomiyndzy tymi piyrszymi malyrzami nadarymnie byście szukali babōw, bo piyrsze malyrki pokozały sie dziepiyro we XVIII wieku, ale eli je to richtik prowda? Nikerzi uczyni ludzie godajōm , że hańdowni baby tyż malowały, bo do dzisio Pōnbōczek dzieli talyntami rōwno chopōw a babōw. Yno ze strachu, coby ich jako marchōw na stōsach niy spolyli , to sie chopskimi mianami podpisowały! Terozki to my se mōgymy yno tak szpekulować, bo tego nikaj niy piszōm, a wykozać tyż by to bōło ciynżko!
Komentarze