Nasz wielgonocny ôbyczoj


Wczas rano we Wielgi Piōntek ludzie śli sie umyć do rzyki abo do stawu, a to bezto coby być bez cołki rok zdrowy a szwarny. My tyż za bajtla dycki lecieli na Głymboki Dōł. To bōł taki wielgi stow, co go zasuli, jak budowali dwupasmowo drōga. Stawu a rzyczki ni ma już downo, yno strōmy, co nad nimi rosły ôstały, a przipōminajōm ludziōm kaj były!
Pomaluśku prziszoł czos na Wielgo Sobota. Rano farorz świynciyli jodło, a musiało go być tela, coby stykło na cołki dwa dni Świōnt. We kościele, we bocznyj kapliczce stoł dycki wielgi waszkorb, a ludzie dowali do niygo, co tam kery mōg ze jodła. To było do biydnych na świynta! Po połedniu paniczki ze „zespołu charytatywnego” to po chałpach roznosiyły. We wieczōr jak sie już śćmiywało, przed kościołym świynciyło sie woda a ôgyń. Zapolało sie tyn dłōgi palmowy sztil ôd świyncōnego ôgnia a farorz poświynciyli ta palma po drugi. Na taki ôpolōny sztil godajōm u nos głowiōnka. Z tego sie robi po Wielgi Nocy, nojlepi zaroz we wtorek, krziżyki a wbijo sie po rogach pola, coby grad pola niy wybiōł. Trza jeszcze potym pokropić świyncōnōm wodōm, coby sie wiela na tym polu urodziyło.
We Niedziela Wielgonocno to sie szło do kościoła na Rezurekcyjo, to je piyrszo we tym dniu mszo na pamiōntka Pańskigo Zmartwychwstanio. Teroz msze sōm kole szōstej-siōdmej godziny, ale kiejś to były kole trzeci-czwortej we nocy. Jeś sie niy śmiało już ôd sobotnigo połednia, bo sie szło rano do kōmōnije. Ale jak sie prziszło nazod dō dōm, to dziepiyro sie jadło a jadło, bo sie już ôd sztwortku pościyło! Nojprzōd na stōł trefiały jajca, potym szinki, wōszty a roztōmańte babōwki.
We Śmiergust to synczyska loli wodōm dziołchy a zaś we wtorek dziołchy synkōw! Nejdeli we strzoda zaczynoł sie normalny żywot, chocioż jeszcze bez cołki tydziyń deptało sie rano do kościoła!

P.S. Życza Wōm, roztōmili, piyknych a spokojnych Świōnt Wielgonocnych.

Komentarze

Dodaj komentarz