Elżbieta Grymel,
Elżbieta Grymel, "Grymlino"

Ôn bōł taki trocha wigyjc, bo rod rozprowioł roztōmańte fale ze swojego życio, ale nikedy niy szło mu wierzić! Bo jak go ludzie słōchali ze ōtwartymi gymbami, to ôn praje we tym mōmencie sie na głos ôśmioł, a padoł, alech Wos nabroł!

Wszyjscy wiedzieli, ze kejś na szifie po świecie pływoł, ale jako sie ku takij robocie dostoł , żodyn niy wiedzioł. Jak sie go nasz ujek ô to spytoł, to mu padoł tak:

- Jo za bajtla bōł ôgrōmnie ciynżki do nauki, a moja mamulka se przedstowiała, że jo byda jaki inżiniyr, reksenwald abo chocioż farorz, ale na to jo bōł za gupi, bo mi sie uczyć niy chciało! Bezto żech zderził z chałpy jak mi bōło 17 lot a po świecie żech sie tułoł to sam, to tam. Tam żech przeszoł ta prawo szkoła ôd żywota! Do mamulki żech pisoł roz za czos jaki brif, a kwolōł żech sie jako mi tam we tym świecie dobrze idzie, chocioż to niy bōła prowda. Ôna na te pisani czakała jak na zbawiyni, a jak go rynkōw dostała, to cołko Ôgrodowo ulica musiała wysłōchać, co jo robia. Jedyn roz dostoł żech sie na szif co pływoł ze Hamburga do Ameryki. To bōło straszne: spani na gołych deskach, smrodlawe jodło, a robota ôd rana do wieczora! No i co jo ji mioł napisać? Napisoł żech ji, że jo teroz je zyjman, po naszymu namorznik abo marynorz, cołkōm gymbōm, a byda dali sztajgowoł, a we kożdym piśmie żech to robiōł, a mamulka isto mi chciała wierzić a we to, coch napisoł wierziła!

Jedyn roz prziszoł ku ni jedyn mōj kamrat ze modych lot, co go pora dobrych lot we Żorach niy bōło, a spytoł sie, co porobiōm?

- Ja! – padała moja mamulka. – Wyście sie wszyjscy ze Lojzika śmioli, że gupi je, a ōń teroz na szifie jeździ a fest sztajgowoł!

- A co, jaki oficyjer je? – dziwowoł sie mōj kamrat.

- Wyży, synku, wyży! Godej mi sam zaroz, jaki to sōm te nojważniyjsze persōny  na szifie!- znerwowała sie moja mamulka.

- No niy godejcie, eli by bōł sōm ober – kapitan? – tego kamrat niy poradziōł spokopić!

- Praje, synku praje! – a moja mamulka padała mu, co jo ji we piśmie nadrzistoł. – Ôd tego nojważniyjszygo kapitana nachtopy ôdnosi!

Wiela we tyj godce bōło prowdy, a wiela szpasu tego żodyn niy doszeł!

Grymlino

P.S. Podziynkowani do panoczka Alojza Zimōńczyka za pōmōc we ślōnski  korekcie.


 

Komentarze

Dodaj komentarz