A co majōm pedzieć ci wszyjscy, co muszōm iś do lazaretu? Ȏ tym covidowym lazarecie niy myśla, boch tam niy bōła, a bezto niy wiym jako tam wtynczos bōło abo jako tam teroz je.
Dostać sie do lazaretu, to nigdy niy bōło fajnie, jednako som tacy, co se tak myślom! Niy wyśpisz sie, bo ȏ pōł szōstej przilatuje flyjgerina ze fibermesrami, potym salowo ze kiblym a szmatōm, bo na siōdmo musi być porzōndek, jak ksiōndz przidōm ze kōmunijōm! Kole ōsmej je śniodani, ale taki co byś sie go we chałpie ani niy chycioł: gorsko kawa niby ze mlykiym ale i tak bez nia wieża ze kościoła widać, ku tymu dwa krajiczki chleba ciynki jak listki, czasym placek wusztu abo szmiyrkyjza! Ci, co majom dyjeta zamiast wusztu dostowajom „biołe szalyństwo” a marmelada.
Ȏ dziesiōntyj przipado „wizyta”. Kupa dochtorōw loto ȏd izby do izby jak perszingi, coby jak nojpryndzy tyn ȏbchod skōńczyć! Możesz sie pytać na co żeś je chory, ale i tak sie niy dowiysz! Jedinie podle pigułōw, co dostowosz, to możesz se pōmyśleć, że mosz inkszo choroba niż twōj sōmsiod ze drugigo łōżka!
Ȏbiadu ȏpisywać niy byda, bo se go kożdy może leko przedstawić. Nojważniyjsze je, coby przetrwać do ȏdwiydzin, bo możnej kery ze chałpy przidzie a co lepszego do jodła prziniesie!
Tak ze 10 lot nazod poszłach nawiydzić moja kamratka Cilka, co leżała we lazarecie na jednyj sali ze starszōm babeczkōm ze Stanowic. Ku tyj babeczce prziszli wnuki na ȏdwiydziny. Piyńć ich było: trzi małe szkolorze a dwa taki, co jeszcze do szkōłki chodziyli. Za pyńć minut starce nachtkastlik splōndrowali, zjedli, co tam miała dobrego, nawet kompot ji wypiyli, chocioż w dōma mieli taki sōm! A potym sie ciepli na Cilczyne apluzyny, coch ji prziniosła, bezto porzad jeszcze we nelonowym bojtlu leżały na stoliku. Za kwila tyn nojstarszy synek ȏtwarł Cilczyno szufloda a wrzasknoł na cołko izba:
- Synki, sam sōm lentilki!
A boroka Cilka ledwie wytargała synczyskōm swoji piguły na serce! Dycki wachowała ich jak ȏka we gowie, bo musiała ich za swoji piniōndze kupić, chocioż we lazarecie leżała!
Na wieczerzo kożdy chory zjod, co tam dostoł a szoł spać, bo jutro zaś mioł być nowy dziyń, taki sōm jako dzisiyjszy!
Grymlino
Komentarze