Co ważniejsze, pytanie o znajomość mowy ojczystej na Śląsku nigdy nie było pytaniem jednoznacznym, a odpowiedź na nie mogła brzmieć zupełnie inaczej, w zależności od tego w jakiejś części Śląska byśmy się znajdowali. Najistotniejsze w tym wszystkim jest jednak coś zupełnie innego. Sercem Śląska, jego największą energią i siłą, która go stworzyła i uczyniła jednym z najbogatszych regionów XX-wiecznej Europy, było bogactwo kulturowe – możliwość spotkania drugiego człowieka, wymiany poglądów i uczynienia z marzeń rzeczywistości.
To również tu – w miejscu splątania języków, powstał unikalny dla tej ziemi język, będący mieszaniną języków wszystkich tych, którzy tu przybyli. Język ten zwany dziś ślonskom godkom, prócz pełnienia swej standardowej roli jako narzędzia do komunikacji, jest też namacalnym dziedzictwem tej ziemi. To ciągle żywa i stale ewoluująca pamięć o tych, którzy tu żyli i uczynili z naszej krainy swój własny dom.
Właśnie dlatego w Demokratycznej Unii Regionalistów Śląskich przykładamy tak wielką wagę w ochronę języka śląskiego. Jest to bowiem dziedzictwo wielu narodów, które nie może zginąć i zniknąć w mrokach historii. To dlatego tworzymy i publikujemy teksty po śląsku, zachęcamy młodsze pokolenia do zapoznania się z językiem śląskim, oraz każdego roku organizujemy Dyktando Języka Śląskiego. Nie bójmy się używać śląszczyzny w życiu codziennym – nie mamy żadnego powodu by się jej wstydzić.
Demokratyczna Unia Regionalistów Śląskich
Komentarze