post image
Elżbieta Grymel Jōzef rod robi szpasy, ale czasem obraca to się przeciwko niemu

Jōzef by isto takij ōkazyji niy przepuścioł, ale jak tu kerego nabrać, kej wszyjscy, co go znajōm, dowajōm na niygo pozȏr?! To by musiało być cosik takigo, coby sie tyn istny niy kapnył! Jōzek kōmbinowoł cołki dopołednia i wykombinowoł ! Zazwonił do sōmsiadki Maryjki, coby gibko przileciała ku nim, bo jego baba Fridka ȏbalyła sie na izbie, leży, a ani sie niy ruszo, a ȏn niy wiy, co mo robić! Sōmsiadka ȏbiecała, że bydzie za kwilka, yno sie troszka ōblecze!

Jak tak godo – pomyśloł se Jōzef - to tako ekstra ȏbleczōno bez pole niy poleci, yno drogōm. To za tyn czos jo ku ni wyśla „moja ślubno ”, a powiym ji , coby leciała na przijmo, to sie babska minōm! – a ȏśmioł, że sie mu szpas powiod!

Wyjrzoł bez ȏkno na zegrōdka a zawołoł:

- Frida, zwoniyła Maryjka a padała cobyś ji pomogła, bo spoliła sie ji dorta, a za kwila mo gości, Gibnij sie!

Fridka pociepła kopaczka a poleciała na przijmo ku Maryjczynyj chałpie, bezto baby potkały sie we poła drogi!

- Dziynki Bogu ty żyjesz Fridka, dziynki Bogu! – powtorzała uradowano Maryjka.

- A niby, co by mi miało być? – dziwowała sie Fridka.

- No przeca Jōzef padoł, żeś na izbie padła a leżysz, bezto ci leca na pōmōc!

- Ja, Jōzef? No to my sōm terozki w dōma! – pokiwała gowōm Fridka. – A mie padoł , że ci sie dorta spolyła, bezto wszyjstek pociepłach a leca ku ciebie!

- No ja! Dzisio mōmy przeca tyn prima aprilis, a Jōzef - tyn gizd żodnyj prziwiliji do szpasōw niy ȏminie! – ȏśmioła sie Maryjka, ale Fridka bōła tak fest wkurzōno, aże sie na gymbie rozhajcowała, a padała, że to ni może przyńś Jōzkowi po suchu!

A ȏbie poleciały nazod ku Jōzefowej chałpie, ale ȏn ich ujrzoł bez ȏkno i zamiarowoł śmiyś, a kaj sie skować, aż babōm złość przyndzie! Jednako za wiela szczyńścio ni mioł, bo go cylnyły jak loz do parzoka, kaj Fridka dymfowała dycki zimioki do wieprzkōw! Ȏna wleciała zaroz za nim, chyciyła sztamfer, a chciała mu niym pogrozić, ale Jōzek sie wylynkoł, że mu liźnie nim bez łeb, bezto gibko ȏddskoczoł, ale ujechoł przi tym na dymfowanym kartoflu, co leżoł na delinie! Wielgo grucza se na łebie nabioł, a jeszcze se szłapa złōmoł! To bōł ale szpas!

Grymlino

Komentarze

Dodaj Komentarz