Zdarza się, że takie osoby w kontaktach z otoczeniem mogą być częściej poirytowane, odczuwać gniew, frustrację, wstyd, którego kolejnym elementem jest wycofanie z życia towarzyskiego, a nawet izolacja od otoczenia. Takie zachowanie może doprowadzić do dalszych chorób, dlatego już na wstępie warto stać się wsparciem dla naszych bliskich, którzy mogą wraz z wiekiem tracić słuch.
Ubytek słuchu jest nie tylko sprawą borykającego się z coraz gorszą jakością życia chorego, ale też często wspólnym problemem ich partnerów i członków rodzin. Dlatego, pomagając osobie dotkniętej utratą słuchu, pomagamy jednocześnie sobie.
Jak mówić, by być słyszanym
Jest kilka rzeczy, które możesz poprawić, aby ułatwić sobie komunikację z osobą, która ma problemy ze słuchem. Po pierwsze poproś, aby osoba do której mówisz, patrzyła na ciebie, po drugie staraj się mówić wyraźnie i naturalnie, absolutnie nie krzycz. Po trzecie: podejdź na tyle blisko, by wyraz twojej twarzy był łatwy do odczytania. Ważne, aby osoba mówiąca w tym czasie nic nie przegryzała, nie żuła gumy, czy też nie paliła papierosa. Kolejna wskazówka to taka, by nie zasłaniać ust podczas mówienia, dzięki temu osobie z niedosłuchem łatwiej będzie zrozumieć co mówisz, bo czego nie dosłyszy to „doczyta” z ruchu ust.
Ponadto postaraj się wyeliminować bądź zminimalizuj hałas w tle. Zatem jeśli gra muzyka – ścisz lub wyłącz radio, a gdy oglądasz program w telewizorze – podobnie, ścisz lub wyłącz odbiornik. Jeśli to niemożliwe to poszukaj spokojniejszego miejsca do rozmowy. Czasem zamiast powtarzać te same słowa, przeformułuj zdanie, może okazać się, że dzięki temu zostaniesz lepiej usłyszany.
Kolejny krok - terapia
Czasem osoba niedosłysząca nie jest świadoma, że traci słuch, czasami po prostu temu zaprzecza. W pewnym sensie stajesz się jego uszami, wielokrotnie powtarzasz jakieś zdania lub wypowiadasz je głośniej. To męczące i prawdopodobnie pod koniec dnia czujesz się wyczerpany. W takich przypadkach trzeba wykazać się odwagą, cierpliwością i wytrwałością, by bliski zaakceptował sytuację i chciał wykonać pierwszy krok w kierunku terapii, polegającej na polepszeniu słyszenia. Chociaż objawy postępującego niedosłuchu dla otoczenia mogą być wyraźne i nie pozostawiające wątpliwości, wielu pacjentów nie zdaje sobie z nich sprawy lub nie chce przyjąć ich do wiadomości.
Opór może być związany nie tylko z zaakceptowaniem swojej niepełnosprawności, ale też postrzeganiem aparatów słuchowych, jako coś czego trzeba się wstydzić. Nic bardziej mylnego. Dziś dzięki współczesnej technologii aparaty słuchowe stały się urządzeniami małymi, dyskretnymi i niemalże niewidocznym, a korzyści z ich stosowania znacznie poprawiają komfort życia, także towarzyskiego.
BK
Komentarze