Jednako w kōńcu zgłodniały i kole drugi godziny dostały dwie godziny frajnego czasu, coby se mogły kupić ȏbiod a troszka poszpacyrować po ȏkolicy. We tyn dziyń bōło tyż we tym kościele kupa pōntnikōw ze zagranice i cołki Polski. Bezto za tym jodłym musiały deptać troszka dali ȏd cyntrum, ale sie ōpłaciło, bo ōbiod bōł tōńszy jak na rynku, a ȏgrōmnie dobry! Fundły se jeszcze kawa. Ale kole pōł czwortyj musiały sie brać nazod. Bōła ś nimi jedna starszo klosztorno panna, co bōła tak umordowano, że ledwie szła, bo dziołchy kepsko spamiyntały droga nazod, a jeszcze we poruch miyjscach pobłōnkały. Jednako nojgorsze to bōło to, że niy poradziyły se spōmnieć, jako sie mianuje ta ulica, kaj mioł na nich czekać autobus!
Olka miała przi siebie komōrka a padała, że zadzwoni do paniczki pilotki, co we tym autobusie już isto je, ale ōna sie niy ȏdezwała, yno załōnczała sie jeja „poczta głosowo”!
- Co tera? – medytowały yno we trzi, bo panna klosztorno już doś kwila siedziała na jakimś zabytkowym kamiyniu a blado bōła jak ściana! Wtynczos Lynka dała pozōr, że doś spory kōnsek ōd nich, we krzach przi drodze stoji radiowōz a dwa policjony ze drogōwki.
- Ida ku nim! – padała. – Bo ȏd czego mōmy ta policyjo?! Dziołchy sie zaroz zastarały, bo co ōna im powiy, jak przeca sama nic niy wiy! Ale Lynka, to sie wszyndy dogodo i za granicōm. Wiym cosik ȏ tym, bo mi sama godała, jak sie roz straciyła we Bratysławie. To wszystek musi być bezto, że ȏna niż gymba ȏtworzi, dycki sie ȏśmieje!
Policjony ze poczōntku ji niy dowiyrzali, ale jak spōmniała ȏ tyj słabej klosztornej pannie, to zaroz padali, że im pomōgōm, a załadowali wszyjski sztyry baby na zadek do auta! Olka bōła nojchudszo, bezto jechała na klinie ōd Basie. Cisły sie niymiłosiernie, ale dojechały na czos! Jeszcze im ludzie ze inkszych autobusōw klackali, bo podjechały ze asistōm, jak ministry!
Ale niy bōło to za darmo: pōn oberpolicyjōn kozoł im za sia porzykać, bo na drugi dziyń mioł urodziny!
Grymlino
Komentarze