Od roku otworzył się nowy rozdział w moim życiu, nowe doświadczenia, nowi ludzie wkoło mnie. Jedno mnie przeraża, że tak łatwo i tak szybko przyzwyczajamy się do takich wydarzeń. Zapał i chęci w pomaganiu tak szybko zanikają. Zapominamy i przechodzimy do dnia codziennego. Czy to efekt ,,nie chce widzieć, bo co z oczu to z serca?".
Przecież to nie znikło jak za machnięciem zaczarowanej różdżki. To nadal trwa, tam w tych lasach, tak jak i na Ukrainie. Tam są Ludzie! Marzą o lepszym, bezpiecznym życiu, wykorzystani przez system znaleźli się w dramatycznym miejscu, błagając o azyl. Nikt nie jest nielegalny, każdy ma prawo do bezpieczeństwa i godnego życia, humanitarnego traktowania. Jako Polska, pierwszy raz jesteśmy dotknięci uchodźcami z doświadczeniem wojennym, nikt nie zdawał sobie sprawy jak trudna dla nas to sytuacja. Wrzuceni na głęboką wodę z brakiem doświadczenia. Głośno się mówiło, że trzeba przygotować się na maraton, aby energia się nie wypaliła, teraz jest nam trudno podtrzymać małe ognisko pomocy i zainteresowania, bo w zamian przyszła burza z ulewą formie hejtu. Lecz dobrych ludzi jest jeszcze dużo i wierzę, że przetrwamy, bo dobro zawsze wraca ze zdwojoną siłą.
Mam świadomość, że w wielu miejscach na świecie jest tragicznie, giną i cierpią niewinni, lecz to, co jest na granicy polsko-białoruskiej dzieje się na naszych ziemiach, a Ukraina jest naszym sąsiadem. Oby historia nie zatoczyła koła, to moje marzenie na ten czas, aby zapanował spokój i wojna szybko się skończyła, a w lasach na Podlasiu nie ginęły niewinne osoby.
Przed nami, Polakami trudny czas. Kończy się lato, wielu doświadczy ubóstwa energetycznego, ceny opału zwalają z nóg. Ceny żywności galopują z tygodnia na tydzień. Mimo wszystko jeszcze mamy spokojne dni i noce, nad naszymi głowami nie latają rakiety i bomby, noce spędzamy we własnych łózkach, a nie w piwnicy, schronie czy też w zimnym mokrym lesie. Nie bądźmy obojętni, bo nigdy nie wiesz, czy to ty nie znajdziesz się na ich miejscu, błagając o pomoc.
Chcę podziękować wszystkim aktywistom, co niosą pomoc, drugiemu człowiekowi i nie poddają się. Jesteście ostoją człowieczeństwa, nie poddawajcie się, bo to wspaniałe co robicie!
Komentarze