Wiedziałach ȏ jednym sklepie we Rybniku, kaj szło kupić taki zwykłe cichobiegi. Zapiykne niy były, ale jak sie dobrze gowōm ruszyło, to szło wyrychtować ś nich cosik piyknego. Jedyn roz kupiłach taki ciymnomodre ze czornymi sznōrkami, bo inakszych wtynczos niy było. Jo czornyj farby ni mōm rada, bezto zaroz jak żech przijechala do dōm, poszukałach stare sznōrki ze strzewikōw, co kejś ciotka posłała nōm ze Rajchu. Ȏne miały trzi farby: bioło, czyrwiōno a modro, a zrobiłach se szuły we marynarskim stylu! Jak żech szła bez torg, to mi ich ludziska ze szłapōw ściōngnōnć chcieli, a niy wierzili, że to sōm nasze cichobiegi, co yno majōm rasowe sznōrki!
Wtynczos żech sie tyż do tego sklepu we Rybniku wybrała autobusym. Po drodze przisiod sie ku mie starszy chop, co mioł na nogach stare a fest potargane cichobiegi, chociaż bōło doś fest zima, bo to bōł poczōntek kwiytnia. Poświedrzyłach troszka bokiym na niego, ale tak, coby sie niy kapnoł i widziałach, że je biydnie, a starōmodnie ȏbleczōny a jakisik blady, jakby kaj we szpitalu leżoł. Zaroz żech se padała, że to musi być fest biydok, a jak pojedzie, aże do samego Rybnika, to jo go namōwia, coby szoł sy mnōm do tego sklepu, a nowe cichobiegi mu kupia, boch tela piniyndzy jeszcze miała przi sobie. Wysiadłach zaroz za nim, a żech go zagodała, a ȏn mi ȏdpedzioł tak:
- Modo paniczko, niy starejcie sie ȏ moja biyda, bo jo bych mōg Wōm jaki piykne strzewiki kupić, bo widza, że mocie poniszczone! Ale jak żeście sōm tako dobro, to moglibyście sy mnōm pogodać jak czowiek ze czowiekiym, bo tego bez tyn rok, coch siedzioł we hareszcie, cołki czos mi brakowało! Jak sie mie niy bojicie, to siednijcie sy mnōm na tyj ławce, a wszyjstek Wōm powiym: Siedzioł żech bez swoja gupota a spōry, a przisiōng żech se, że we tych potarganych strzewikach do dōm zōnda, a na gwoździu se ich powiesza, coby mie ȏd gupoty warowały…
Tak my se godali ze godzina, a potym tyn chop wyciōngnoł ze szmacianej tasze, taki niywielgi patyka, co bōł co kōnsek ponarzinany a padoł:
- Wyście mi dali swōj czas, a teroz jo Wōm dōm mōj!
W dōmach porachowała, że tyn kijoszek bōł narżnyty aże 366 razy…
Grymlino
Komentarze