Zająłem się przestępstwem z art. 207 kodeksu karnego, czyli fizyczne lub psychiczne znęcanie się nad członkami rodziny, przestępstwo z art. 209 kk dotyczące niealimentacji, a także opisane w art. 211 kk przestępstwo uprowadzenia małoletniego lub osoby nieporadnej.
Pozostałe zawarte we wskazanym rozdziale kodeksu karnego przestępstwa, to: wynikająca z art. 206 kk bigamia, rozpijanie małoletniego (art. 208 kk), porzucenie małoletniego lub osoby nieporadnej (art. 210 kk), a także nielegalna adopcja (art 211a kk).
Bigamia
Polega na zawarciu małżeństwa, mimo pozostawania w związku małżeńskim. Jest przestępstwem zagrożonym grzywną, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch. Termin bigamia oznacza dwużeństwo, a pochodzi od łacińskiego słowa bigamus.
Karalność tego przestępstwa pojawiła się w dziejach ludzkości wraz z wprowadzeniem monogamicznej formy małżeństwa i znana była już w starożytności. Jak wiemy nie wszystkie ustawodawstwa penalizują dwu lub wielożeństwo. W naszym kodeksie karnym konieczne jest wykazanie winy umyślnej.
Rozpijanie małoletniego
Kolejnym przestępstwem wcześniej nieomówionym to wynikające z art. 208 kk rozpijanie małoletniego, czyli osoby, która w chwili popełnienia czynu nie ukończyła 18 lat. Rozpijaniem małoletniego w myśl prawa karnego jest dostarczanie mu napoju alkoholowego, ułatwianie jego spożycia lub nakłanianie do wypicia takiego napoju.
W myśl art. 46 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, napojem alkoholowym jest produkt przeznaczony do spożycia, zawierający alkohol etylowy pochodzenia rolniczego w stężeniu przekraczającym 0,5 proc. objętościowych alkoholu.
Przestępstwo to zagrożone jest grzywną, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch, a ma miejsce wówczas, kiedy małoletni jest narażony poprzez działanie sprawcy na niebezpieczeństwo przyzwyczajenia się do alkoholu.
Przestępstwo z art. 208 kk ma charakter umyślny i może być popełnione zarówno w zamiarze bezpośrednim jak i ewentualnym. Jego sprawcą może być każdy. Do popełnienia tego przestępstwa nie dojdzie gdy osoba, która nakłania małoletniego do wypicia napoju nie posiada wiedzy na temat tego, czy napój ten zawiera alkohol.
Porzucenie małoletniego lub osoby nieporadnej
Kolejnym przestępstwem zawartym w rozdziale przeciwko rodzinie i opiece jest przestępstwo z art. 210 kk polegającym na porzuceniu małoletniego lub osoby nieporadnej. Samo porzucenie małoletniego lub osoby nieporadnej zagrożone jest karą od trzech miesięcy do pięciu lat pozbawienia wolności. Natomiast w przypadku, gdy w takiej sytuacji doszło do śmierci tej osoby, zagrożenie zwiększa się do kary od dwóch lat do 12 lat pozbawienia wolności. Osobą małoletnią w rozumieniu art. 210 § 1 kk jest osoba poniżej 15 roku życia.
Osobą nieporadną jest taka, która ze względu na swoje właściwości fizyczne (np. podeszły wiek, kalectwo, obłożną chorobę) lub psychiczne (np. upośledzenie umysłowe) nie ma możliwości samodzielnego decydowania o swoim losie ani zmiany swego położenia.
Nielegalna adopcja
Przepis art. 211a kk dotyczący nielegalnej adopcji daje podstawę do ukarania osoby, która w celu osiągnięcia korzyści majątkowej zajmuje się organizowaniem adopcji dzieci wbrew przepisom ustawy. Przestępstwo takie zagrożone jest karą od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności.
Jak wynika z przepisu art 211a kk tej samej karze podlega także osoba, której przysługuje władza rodzicielska nad dzieckiem a wyraża zgodę na adopcję w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej i z pominięciem postępowania w sprawie o przysposobienie przed sądem.
Karalne w ten sam sposób jest wyrażanie zgody na adopcję dziecka w warunkach nielegalnych.
Handel ludźmi
Osobnym przestępstwem dotyczącym podobnego zagadnienia jest przestępstwo opisane w art. 189a kk, a dotyczące handlu ludźmi. To przestępstwo jest zbrodnią i wymienione jest w rozdziale przestępstw przeciwko wolności.
Eugeniusz Krajcer
Komentarze