„Jako Józik wypołnił swoja pokuta”

Starzik Kōnsek mioł yno jednygo wnuka. Synek mianowoł sie tak samo jako starzik, ale nic wiyncy po nim niy erbowoł! Stary Kōnsek boł za bajtla posuchliwy, pōmōgoł ȏjcōm we robocie a ȏgrōmnie go we szkole kwolyli, bo boł grzeczny a dobrze sie uczōł. Jednako nic takigo dobrego niy dało sie pedzieć ȏ Jōziczku, ȏn porzad cosik wynajduszył!

Przed Godnimi Swiyntami Jōziczek bōł we spowiedzi i farorz mu fest uszy przeszkroboł, a potym doł mu za pokuta, coby zrobić cosik dobrego do inkszych i ze tym synek mioł nojwiyncy starości!

Nojprzōd poszeł ku starce, a padoł, że ji pōmōże warzić na Świynta, ale ȏna bōła rada, że sie go ze kuchynie pozbyła, bo dobrze pamiyntała, jak ji łōńskigo roku do moczki, co jom niy rod jodoł, nasuł pora łyżek soli a jeść sie ji niy dało. Cołko starczyno robota poszła na marne!

Potym chcioł tatulkowi umyć auto, ale ȏjciec go zaroz ȏprzezywoł:

-Synek, czyś ty zgupioł, myć auto na taki mrōz, dyć by mi zōmki zaroz zamarzły, a starka ze starzikym by musieli deptać piechty te dwa kilometry do kościoła na pastyrka!

-I zaś nic ze tego! – pomyśloł se wkurzōny Jōziczek, bo za niycołki miesiōnc czakała Kōnskōw kolynda. Synek bōł isty, że do dōm przidzie farorz, a piyrsze, co zrobi, to sie spyto Jōzika, eli wypełniył pokuta, a tu ni ma jak!

To bōło do przewidzynio, że mamulka, go tyż pożynie a niy do mu ani kota, ani psa nafutrować, za to, co im zrobioł ze dwa lata nazod! To było bez feryje: tyn mały gizdok dziwoł sie na mecz we telewizorze, a mamulka szła na wieczorno zmiana do roboty, bezto kozała mu ȏdfutrować dōmowych pupilkōw. Synkowi jednako sie niy chciało ruszyć i dziepiyro we wieczōr naloł im do misek kiszki. Ȏba sie we nocy zesrały!

Teroz jedyna nadzieja bōła yno we starziku, a ȏn mu poradzioł, coby pōmōg jakimu starzikowi, a myśloł przi tym ȏ siebie, ale nic wiyncy niy padoł.

We kolynda, jak yny farorz wloz do dōm, zaroz sie spytoł Jōziczka, jako je s tōm jego pokutōm?

-Ȏdrobiono! – ȏdpedzioł bajtel a rozpolył sie jak szyna. – Starzik ȏd Rojkōw nios tela bambetlōw i boł sie, że niy zdōnży na cug!

-Pōmōg żeś mu niyś te kofry? – spytoł sie farorz.

-Niy, jo spuściył nasza Westa, bezto starzik Rojek bōł na banhowie jeszcze piyńć minut przed czasym!

Grymlino.