Klachy


Ubzdurzili se, że baby niy poradzom wytrzimać ani jednego dnia, żeby kogoś niy łobgodać. Według nich, my poradzymy yno faflać o niystworzonych rzeczach, i aż szłapami z uciechy przebiyromy, kiedy mogymy klycić klachy. A to przeca tak do końca niy je prowda. Nos tyż interesuje polityka, komputery i roztomajte nowomodności we świecie. A że ku przileżytości pogodomy se „o życiu” , czyli o naszych chopach, dzieckach, tych kierzi miyszkajom za naszom ścianom, to co ? Tak mo być ! Wdycki tak boło, że nos babow szpanuje wszystek, niy yno koniuszek włosnego kichola. Tela sie słyszy dzisioj o tyj ludzkij zniyczulicy. Piszom w gazetach , że jakiś chop swoja baba zabioł w doma, kaj indzij zaś dziecko zagłodziyli, abo tyż o tym, że ktosik w swojim miyszkaniu umar w samotności, a żodyn o tym niy wiedzioł. Czy te wszystkie boroki żyły na pustyni ? Niy – łoni miyszkali miyndzy ludziami, somsiodami, przocielami. Jednak żodnego to niy obeszło. Niy godziyło sie, prowda , robić klachów, ani wstyrkać nosa w cudze sprawy.Ale jeszcze niy ma tak źle. Niy wszystkie baby som tak fest nowomodne. Weźcie tako Marczyno, co miyszko we familoku naprzeciw. Komputera niy mo, telewizor jom bardzo niy szpanuje, za to po cołkich dniach poradzi wykukiwać bez łokno. Niy jednego somsiada to szteruje jak diosi. Godajom tyż, że z Marczyny je klachula nad klachule. Zeby jednak wiedzieli, wiela profitu je z tego jeji wykukiwanio, to by tak niy jamrowali. Siedzi se ta Marczyno w łoknie , żodnymu niy zawodzo, ale tyż bele co widzi. Widzi cołki plac, hasiok, parking z autami, trownik z huśtaczkami, pioskownica, no i inksze familoki. Widzi, kto ze sobom posjyruje, kto sie szkorupi, kto sie wystrojo , kto „maszkieci” w hasioku i co na tyn hasiok nikierzi ludzie wynoszom. A wynoszom bele jakie przidajne rzeczy ; lodówki, stołki, polstrowane zesle, półki, półeczki i inksze jeszcze takie. Zaroz dowo znać swojim biydniyjszym kamratkom, że mogom sie za darmo zaopatrzyć w całkiym dobry towor. Wachuje tyż na dziecka, kiere po placu somłopas tyrajom i niszczom nikiedy krzoki, ławki i huśtaczki. Wielach razy słyszała, jak po nich ryczała. Inkszym razym wystraszyła rabczyków, kierzi zaczli sie włomywać do somsiadowego auta. Kto jak kto, ale ona dobrze wiy, od kogo je kożde auto.A weźcie drugo tako, z naszego familoka – Widnioczka. Na nia tyż godajom klachula i guminowe ucho, bo rada zaglondo w ślypko w swojich dźwiyrzach. Kaj co gruchnie na siyni, abo larmo posłyszy, zaroz kuko ciekawie i uszy szpicuje. Możno dlo nikierych Widnioczka to klachula i wrazityta, ale jak sie wejrzy na profity, kiere nikierzi mieli z tego jeji zaglondanio, trza by jom pochwolić, a niy ganić. Uratowała koło od somsiadki i wózyk. Zeby niy łona, rabczyki by to ukradli. Gynał wiedziała, kiedy mo dźwiyrze uchylić i larma na cołko siyń narobić. I jako to miała opowoga ! Przi takij somsiadce spokojnie idzie wyjechać z chałpy na pora dni, bo człowiek wiy, że łona na wszystko bydzie mieć baczynie. Wiyncyj takich klachulow jak Marczyno z Widnioczkom, a bołby możno wszyndzi lepszy porzondek i spokoj.

Komentarze

Dodaj komentarz