Wy tam zawsze spominocie downe dzieje. Przeca teraz tyż póda poloć moji koleżanki.Koleżanki ! Wszystki dziołchy sie leje w śmiergus, niy yno koleżanki. Za mojich czasowkarlusy byli bardzij przejyńci tym śmiergusym. Co jedne pokolyni to było inacyj.Pamiyntom co mi moj starzik dycko opowiadoł. Jeździył łon z kamratami po wsi koniami z takom beczkom na gnojowka, pełno wody napuszczono i postrojono szlajfkami, palmom i kokoczym. Stowali przi chałupach kaj były młode dziołchy i kiblami cołkimi loli, aż wszystko pływało w izbach. Niy było mowy o tym,żeby ich w jakijś chałupie niy wpuściyli. Cołko wieś by ich w godka wziyna, a zolytniki by ich z daleka mijali. Kroszonek to dziołchy pełno sumionka dycko krosiyły. Te nojfajniyjsze to potym swojimu istnymu dowały.Juzaś, jak moja mamulka była frelkom, to godała, że karlusy sie zmowiałi z fojermanami i ze sikawkami do izby leźli. Dopiyro marasu w chałupie narobiyli, dziołchy do nocy niyroz musiały po nich wszystko wyciyrać. Nojgorzij były dran te frelki nojszwarniejsze, bo loli je nojbardzij.Jak jo był małym szkwotym, to pamiyntom, że tyż dycko żech z tatulkiyum chodziył po śmiergusie. Sikoł żech malutki dziołszki, kere piszczały ze strachu, potym ciotki, starki - co popadło. Żodno jednak niy uciekała przedymnom, bo sikoł żech takom malutkom sikaweczkom, abo prosto z flaszeczki wonioncym fiołkami, abo bzym, parfinym. Dostowoł żech za locie rostomajnte maszkiety: bombony, czekulady, apluzyny, zajączki i małe cipki z cukru, abo tyż taki marcypanowe jajuszka.Nojważniejsze jednak dycko były kroszonki, kere były tak piyknie pomalowane, rostolicznymi pomyślonkami, że aż grzych było je strzaskać. Jedne były farbione w wywarzonych szupinach z cebule, abo z szyszek olszowych, a potym piyknie żiletkom szkrobały na nich dziołchy rostomajnte szlaczki, kwiotki i cikcaki. Nikere kroszonki były durch zielone, bo były warzone dokupy z młodom rżom. Dowały tyż dziołchy do wody dokupy z kolorowymi krep-papiorami i były potym cołki żagate i strokate.Jak żech już chodziył do szkoły, to sie z cołkom chormijom synkow chodziyło po chałupach. Kożdy mioł kajstyerka na kroszonki i loli my jak diosi. Sikawki to my mieli co jedyn to inkszo. Jedni mieli flaszki po gorzołce, nikerzi mieli kristery, a nikerzi to i z luftplompom lotali. Parfinym to my yno troszka ta woda postraszyli, ale nojczyńścij to sie prosto z przikopy nabiyrało, abo tyż ze studnie. Dziolchy to sie nom niy dowały bardzo loć, uciekały przed nami i chowały sie po kątach. Niyroz my tako dziołcha, schowano za szrankiym na dwor wysmyczyli prosto ku studni, abo przikopie i tymtuplym była zloto. Była potym mokro , że suchyj nitki niy miała.Te dziołchy, kere były nojbardzij polote, te sie niy wiym czamu, ale nojpryndzyj dycko wydały. Nikere tyż dziołchy były szprytne i tyż nom dłużne niy zostowały. Roz pamiyntom, dwie siostry-Maryjka i Zofijka -narychtowały se na dachu z lauby cołko waniynka wody i jak my prziszli to nom taki śmiergus zrobiyły z wiyrchu, że my byli mokrzi jak bizabraty. Odechciało nom sie locio, tak my dudom sorkali jak sorniki. Po drodze my kroszonki traciyli.Prziszoł potym człowiek do lot, jak to godajom, kiedy koszula urożo i trza sie było zolyt chycić. Wtedy sie juzaś z małyj flaszeczki psikało parfinym.To było wtedy, jak żeście już starka Regina znali ?Wtedy Kaziczku ! Starka woniała ani drogeryjo. Dostoł żech od nij piykne kroszonki. Potym jak żech już na dobre do nij chodzowoł, to w śmiergus na zolyty przinosiył ji zająca z czekulady, abo taki wielki jajco w pozłotce, do otwiyranio.W pojstrzotku te jajco było nafilowane konfektami, abo inkszymi maszkietami.Teraz, chocioż tyż sie lejom w Smiergus, to już nima takij mody jak piyrwyj..., Szkoda Kaziczku, bo ta staro tradycjo była fest piykno.
Komentarze