20021402
20021402


I tak od trzech dni jymy na okrągło wodzionka, chlyb z fetym, żur, kiszka z kartoflami abo jakieś placki. Za to w niydziela se posmaczymy, bo dostałach od przocieli kilo krupnioków ze zabijoczki. Bydzie łobiod całom gymbom, musza yno kupić ku tymu kwaśnyj kapusty i nawarza takij ze zesmożkom.Teraz tak się porobiyło, że niy yno u pynzjonistow je niyhersko, ale i ci co robiom muszom dobrze kombinować, żeby łobstoć od wypłaty do wypłaty. Wszystko drogie jak diosi, a i te roztomajte płaty rosnom z miesiąca na miesiąc. Na czym tu jeszcze zaszporować ? Downij przi „wysokij dacie” kupowało sie te nojtońsze jodło, jak słone śledzie, dorsze, dżymy, kyjzy, a dzisioj nic niy je łacne. Co z tego, że sklepowe fachy som połne, że lecyjakigo toworu, piyknie zapakowanego je tela, że aż w łoczach sie miyni, skoro yno troszka mogymy se z tego kupić. Ale widać tak to już musi być, że jak mieli my bachrate portmanyje, niy boło toworu, jak towor sie znojd, to pijondze sie skwyrkły.Je prowda - robić dzisioj zakupy, to jedna uciecha. Z kożdego sklepowego szałfynstra kuszom nos piykne towory, na kiere kiedyś mogli my se kuknońć yno w Pewexie, a kupować za dolary i marki. A pamiyntocie te czasy, jak na fachach sklepowych stoły yno flaszki z octym, a u masarza świyciyły sagie hoki ? Jak my tyrali z wińcym papióru toaletowego na karku ? Kiery mioł szczynście i czas, to i pora razy w raji obrócioł . A te dugaśne szlangi pod Wedlym za bombonami, abo stocie pod budkom Ruchu za poroma paczkami cigaret ? Wspominom se, jak roz my tyż tak stoli od rana, bo po połedniu mieli je prziwiyźć. Cołko moja familijo stoła w raji, oma co niy kurzi tyż. Stoli my i klachali o bele czym, a łoroz jak niy blysknie, trzaśnie, jak niy zacznie loć! Ale my stoli dalij, mokrzi jak łopluszczki. Żodyn niy pieronioł, ani sie szpecjalnie niy nerwowoł. Wszyscy sie do kupy ściśli, a chopy szakietami poprzikrywali baby / niy yno swoje/.Ja, boło wtedy ciężko, ale kożdy czekoł z nadziejom na tyn łobiecany dobrobyt. No i prziszoł ku nom. Piyrszo przekonała sie o tym moja szwigermuter, jak ujechała na tretuarze na skórce od banana. Wiycie, jak jo sie radowała ! Niy skuli tego, że szwigermuter miała noga w gipsie - uchowej Boże, ale że zaczło sie już u nos lepij dzioć i ludzie mogli jeść banany i apluziny.

Komentarze

Dodaj komentarz