Dziyń handlowca

Poczōntkym lutego dycki ôbchodzymy świynto tych wszyjskich ludzi, co im godōmy po naszymu : przedowocze. To sōm te ludzie, co niy yno we sklepach, ale tyż we roztōmańtych "salōnach" robiōm.

Ôn sztajgowoł fest wysoko!

Jak żech miyszkała z ôjcami na "starych Żorach" mieli my takigo sōmsiada, co isto musioł być troszka starszy jak mōj tatulek, a Lojzik bōło mu na miano.

Śląskie strachy i straszki: Czy była to telepatia?

Telepatia jest zjawiskiem nie do końca zbadanym i na jej temat istnieje wiele teorii, według niektórych z nich ma to być zdolność przekazywania myśli, a nawet słów na znaczne odległości bez użycia ja...

Szkolno wycieczka

Ôstatnimi czasy wiela klachōm bez telefōn ze jednōm kamratkōm, co kejś uczyła sie we licyum pielyngniarskim we Rybniku. Ôna je już kupa lot na pynzyji, ale jeszcze wiela poradzi doradzić we tych dzisi...

Być mamulkōm

Być mamulkōm to je prawe powołani! Jo żech dostała ôd Pōnbōczka kupa talyntōw, bo maluja i pisza, uszyć tyż cosik poradza, rada warza a pieka, ale moim nojważniyjszym powołaniym bōło ôstać mamulkōm!...

Nasze roztōmiłe bajtle

Poczōntkym czyrwnia kożdego roku nasze roztōmiłe bajtle majōm swoji świynto. Do szkoły trza iś, jak tyn jejich dziyń wypadnie beztydziyń, ale uczyć sie niy trza! Bo we szkołach sōm akadymije a wystymp...

Jako sie ȏbrōnić przed posuchōm

Styknie yno se spōmnieć łōński rok, kej nōm ta posucha fest poszkodziyła. Jak bez zima śniega ni ma, a na wiosna niy popado, to posucha być musi! – tak dycki godoł mōj starzik, co bōł fesztrym, a mioł...

Jo mojimu tatulkowi porzad przaja!

Jo porzad mojimu tatulkowi przaja, chocioż go ni ma s nami bez trzidziści lot. Dycki spōminōm, jako przi mie twardo stoł, a niy doł mi żodnej krziwdy zrobić! Jedinie, co gupoty niy podpiyroł!

Kajżeś to kupiyła?

Tak sie mie spytała moja kamratka Krysia, jak mie potkała na „starych Żorach”. Nojprzōd jo sie niy kapła ȏ co ji idzie, ale za mōmynt dałach pozōr, że ȏna sie dziwo na moja jakla.

Dziyń aptykorza

Pod kōniec września dycki świyntujemy dziyń aptykorza, cōż kej u nos je wiyncy aptykorkōw niż tych aptykorzi i mało kej chop za aptykorskōm ladōm stoji!

Dziyń ptokōw

Zaczło sie ȏd tego, że my ze familijōm siedzieli przi grillu. Nasza wnuczka ciepła pod płot resztōwki chleba, a godała, że to bydzie do ptokōw! Mōj chop zaroz ji padoł, że ptoszyska sam niy przidōm, b...

Dziyń poczciorza

Dycki poczōntkiym października nasze poczciorze majōm swoji świynto. Napisałach „nasze”, bo jak inakszy moga pōmianować ludzi, co ich dobrze znōm, bo lata ku nōm chodzōm a roztōmańte pisma przinoszōm.

Świynto Narodowej Edukacyji

Abo jako inksi godajōm Dziyń Rechtōra przipado 14 października. Jo wtynczos dycki spōminōm ludzi, co mie uczyli we podstawowej szkole, we licyjōm a na kōniec mojich „belfrōw” ȏd malōnkōw. ȏ babeczka...

Wiycie jak wyglōndo jaźwiec?

Jo se myśla, że jaźwiec abo borsuk jako inksi godajōm, to je nojmyni znany zwiyrz, co żyje we naszych lasach. Kery s Wos go chocioż jedyn roz widzioł? Już pryndzy byście go usłyszeli, jak byście we no...

Dejcie se pozōr we Dziyń Zaduszny!

U nos w dōma kejś przi szkubaniu piyrzo godka zeszła na to, kej duszyczki tych, co już umrzili, mogōm prziś nazod na ziymia, coby sie sam na „stare kōnty” podziwać. Ȏmy godały, co sōm yno taki dwa dni...

Baranowski gōn na świyntego Huberta

Trzecigo listopada, na świyntego Huberta we Baranowicach dycki bōł wielgi gōn. Mōj starzik, co tam bȏł podleśniczy, mioł kupa roboty już pora dni przed tym świyntym, bo musioł wybrać miejsca do tych, ...

Pogoda do syniorōw

Kożdego roku we listopadzie ȏbchodzymy „Światowy Dzień Seniora”, bezto keryś rok nazod ( jeszcze przed tōm szpetnōm pandymijōm!) byłach pytano na taki spotkani syniorōw we ȏsiedlowym klubie, coby pogo...

Co je lepsze sztudyrowani abo wynokwiani?

Praje we listopadzie trefio Dziyń Sztudynta, ale skuli czego tak to ludziska wymyśleli, tego to jo niy wiym, bo to ani poczōntek, ani tyż kōniec tego sztudyntowego roku ni ma. Isto kaj indzi do tych m...

Po naszymu: Katarzina a Andrzyj

Downi synki mieli swoja świynto Katarzina (25 listopada) a dziołchy świyntego Andrzyja (30 listopada). We te dni se młodzi wrōżyli, jaki bydōm mieć prziszły żywot a kerego abo kero se weznōm! Wszyjste...

Po naszymu: Godki ȏ Skarbniku

Starzik ȏd moji kamratki Bogusie to bōł stary bergmōn na pynzyji i ōn nōm, dzieckōm, wiela ȏ tyj grubie, kaj pora dziesiōntkōw lot przerobioł, ȏgrōmnie rod rozprowioł, a już nojwiyncy, to my słyszeli ...

Po naszymu: Co zrobić ze niyutrefiōnymi gyszynkami?

Niydowno mieli my Godni Swiynta, a kożdy dostoł cosik na Dzieciōntko. Jo mōm dycki ze tym umsztynda, że jak dostana co do ȏbleczynio, to je dycki za małe! Jedyn roz chciałach wymiynić doś drogi szaty,...

Jak dziecka hulali na Hulokach

Terozki już ani ni ma takich ȏstrych zimōw jako hańdowni! We tych starych, dobrych czasach dziecka a modzioki radzi se grali na żorskich Hulokach. To były kejś bagnite łōnki za miejskōm fosōm.

Kaj sie straciyli nasze Starziki a Starki ?

Jak żech pora lot nazod sama ōstała starkōm, to żech zaroz wiydziała, że mi moja wnuczka tak godać niy bydzie! Bo terozki modne sōm Babcie a Dziadki, inakszy sie niy godo, bo drugi dziecka sie śmiejōm...

Życza Wōm dobrego dnia!

Kupa lot tymu nazod, jak dziecka były jeszcze małe, wykōmbinowali my społu tako gra, że jak kery do pozōr, że drugimu je ciynżko na duszy, to mu powiy abo napisze na kartce jakisik dobre słowo. Nasza ...

Po naszymu: Jako wyglondoł „babski comber”

Isto kożdy cosik ȏ niym słyszoł. W jednych wsiach sie ȏdbywoł we Tłusty Szczwortek, kaj indzi dziepiyro na dziyń przed Popielcym, ale wszyndy baby se grały bez caluśki dziyń aże do wieczora. Chopy wty...

Po naszymu: Kej przidzie ta wiosna?

Ano, ludziska już tacy sōm: we lato myślōm ȏ zimie, zaś we zima ȏ lecie! Porzad se yno wrożōm jako bydzie ta pora roku, co dziepiyro mo prziś.

Babeczko, skond te godki bierecie?

Dzisio zaś bydōm spōminki na stare dobre czasy, kej jo bōła bez 10 lot modszo. We 2011roku roku na podzim bōłach nawiydzić ciotka, co miyszko we Nysie. Yno ȏna ȏstała ze ȏjcowego braterstwa, a żyje do...

Dycki starka godali (GALERIA)

Muzeum Miejskie w Żorach zaprezentowało kolejną książkę z cieszącej się popularnością serii „Tożsamość”. 24 marca w sali konferencyjnej odbyła się premiera zbioru śląskich opowieści Elżbiety Grymel „D...

Po Naszymu Niy rōb szpasów na prima aprilis

Mōj znajōmek Jōzef to je ȏgrōmnie wesoły chop a rod robi szpasy, ale czasym tyż niy zno umiaru i to sie wtynczos przeciw niymu ȏbraco! Tak tyż bōło dwa lata nazod we prima aprilis!

Jak dziecka ze starkom robiyli palma

Zaczōn sie kwiyciyń, za kwila mōmy Niydziela Kwietno, co ji tyż godajōm Palmōwo, bezto je już nojwyższy czos, coby zrobić palma! Nasza starka Elza, to bōła dziołcha ze wsi, co sie wydała do miasta.

Po naszymu: Jako je nasza ekologiczno świadomoś

Jakisik czos nazod bōłach u dochtora, bo mie chyciyła rojmatyka, bezto lyki musiałach se dać przepisać! Tam wszyjski pacyjynty siydzieli na poczekalni, bo kożdy czakoł na swoja raja. Ȏroz wloz jakisik...

Po naszymu: Francusko sago plaża

Na dworze czynsto wiater wiyje, a porzad je jeszcze chłōdek, bezto dzisio bydzie jedna piykno spōminka na lato, możnej, że ȏd tygo sie Wōm na sercu ciepli zrobi?

Po naszymu: Dziecka dejcie se pozōr!

- Tego niy ruszej, bo to je „hajc” abo „sii”, tamtego niy bier do rynki, bo sie urżniesz, tam niy ciś pazurōw, bo bez nich ȏstaniesz! - tak mie sztyjc za bajtla starsi warowali, ale jo mało ze tego ka...

Po naszymu: Drōn we świyntojōnkach

Wczora potkałach starka Kucharsko, co ji już je bez ȏziymdziesiōnt lot. Ȏgrōmnie sie uradowała, jak mie yno uwidziała. Chyciyła mie pod parza, a ȏdkludziyła na bok!

Po naszymu: Tatulkow żegnaczek

Jo rada spōminōm czasy, jak żech bōła smarkatym bajtlym. Piniyndzy my niy mieli, ale wszyjscy my se przoli! Dobrze pamiyntōm jedna rzecz: we kuchyni ȏd mojich ȏjcōw wele dźwiyrzi wisioł taki blaszanny...

Trześnie na zegrōdce a przi drodze

Niydowno bōł tym czas, co mieli my na zegrōdce swoji trześnie. Ale zawiela tego niy było, bezto krauzōw ze trześniowym kōmpotym mōmy yno pora. Nojwczośniyjsze to sōm te trześnie, co im „majōwki” godaj...

Jak żech na urodziny chopym ȏstała

Moji urodziny trefiajōm we latowe feryje. Kamratki ze podstawōwki mi dycki zowiściły, bo godały, że niy musza przinosić bōmbōnów do szkoły, ale mie nikedy bōło żol, że jo sie niy moga kamratōm a recht...

Po naszymu: Jo pultōm fest przaja!

Mōj sōmsiod Karlik Gōmola ȏgrōmnie przoł pultōm. Gołymbnik mioł nojpiykniyjszy we wsi! Nad warzkuchniōm, kaj piyrwyj mioł swoja ajncla starzik Łomozik, ȏjciec ȏd jego baby, terozki urzyndowały pulty, ...

Ślōnzoki jadōm na zagraniczne wywczasy

Kejś to bōło tak, że Ślōnzoki mało rajzowali, co nojwyżyj do przocieli do Rajchu, ale terozki radzi jeżdżōm po caluśkim świecie. Wszyndy idzie nasza ślōnsko godka słyszeć!

Po naszymu: Jedyn dziyń bez auta

Co tu byda dużo godać: łacni pedzieć niż zrobić, bo teroz bez auta, to czowiek je jak bez rynki! Jo tych boleści na swoji skōrze niy czuja, bo auta ni mōm ani nim jeździć niy poradza. Niy, żeby mi sie...

Po Naszymu: Ślōnsko filozofijo ȏd ujka Stanika

Ujkowi Stanikowi bōło bez ȏziymdziesiōnt, jak sie zaczōn uczyć na kōmputerze. Ȏgrōmnie sie radowoł jak, żech go nawiydziyła, bo ȏn rod se sy mnōm pogodoł, a jo go tyż rada słōchała, bo to bōł taki ślō...

Po naszymu: Dejcie mi swōj czas!

Cobyście se niy myśleli, że klachōm yno porzad ȏ drugich, bezto dzisio napisza co sie mie samyj przidarziło. To było we tych kryzysowych czasach, kej kożdy mioł trocha tego grosza, yno nic kupić we sk...

Po naszymu: Świynty Michoł sfaczyna skichoł

Piyrwyj jak sie najmowało ludzi do roboty na polu, to trza im było dać jeś aże sztyry razy do dnia: śniodani (dzisio by my padali drugi śniodani), ȏbiod, sfaczyna a wieczerzo. Bo inakszy, to do roboty...

Naprane ôszkubki

Zaczło sie cołkiym niywinne: starka Kuliczka kozała swoji wnuczce Emilce zawrzić gynsi we kotyku. Emilczyn bracik, Pietrek zaroz doł pozōr, że cosik sie szykuje i poszoł ze ciepłym ku starszyj siostrz...

Po naszymu: Jo je w dōma porzad sōm

Pora lot nazod we lutym chyciyłach gripa, terozki zaroz by padali , że to je covid, bo zaczło mie boleć we prawym boku, a kuckałach przi tym! Nasza dochtōrka padała, że to musi być cosik niyrichtik ze...

Nakiszymy se kapusty na zima!

Piyrwej we kożdej chałpie trza bōło przed zimōm wiela rzeczy do jodła do dōm naskludzać. U moji starki we kōmorze dycki były miechy ze mōnkōm, na fachach stoły bōncloki ze szpyrkōm, miyszki ze grochym...

Po naszymu: Kery je za dźwiyrzami?

Jak mōj tatulek we 1946 roku prziszoł nazod ze drugi wojny, przijechali ku niymu ȏjcowie ȏd Zigfrida Kulika ze Kopaniny. Kōniecznie chcieli wiydzieć, kiej go ȏstatni roz widzioł, bo na jedyn czos społ...

Po naszymu: Chlebiczek nasz powszedni

Ȏ chlebie dycki sie godo: powszedni, a to znaczy, coby my go mieli dycki. To je aże dziwne, że chlyb jymy kożdy dziyń a sie nōm niy zmierznie! Jak by my tak jedli wuszty a szinki, toby już po poruch d...

Po naszymu: Bolkowe czekani na sobota

Ze mojim chopym robioł kejś kamrat Bolek, co sie sam przikludzioł ze drugigo kōnca Polski. To bōł ȏgrōmnie fajny chop, bo ze serca drugim pōmōgoł, ale mioł tyż jedna wada: rod se wypioł, a jak zaczōn,...

Po naszymu: Skond żech sie sam wziyna?

Mōj starzik dycki stowoł wczas rano, jak jeszcze bōło cima, jod wodziōnka , przirychtowoł se pora krajiczkōw ze fetym, termos ze gorkim tyjym, a zaroz potym broł sie na ȏbchōd do lasa! Nazod bōł dziep...